گروه استان ها- در حالی كه این روزها توانبخشی شغلی و مالی یكی از مطالبات معلولان قزوینی است، اما بیشتر آنها از بی توجهی دولت و ارگان های مسئول به مشكلات اساسی زندگی خود گله مند هستند. - اخبار استانها -
به گزارش خبرگزاری تسنیم از قزوین ، روزهای آخر دولت دوازدهم در استان در حالی سپری می شود كه هنوز بسیاری از مشكلات معلولان در استان پابرجا مانده و نگاهی به وضعیت معلولان در جامعه نشان می دهد كه مطالبات عمده آنها از جمله برخورداری از حقوق و فرصت های برابر، ایجاد حق مالكیت و برگزاری برنامه های مربوط به معلولان توسط خود آنها و همچنین توجه به فقر، پاسخگویی به نیازهای اساسی و ارتقای كیفیت زندگی معلولان روی زمین مانده و در این میان به نظر می رسد سازمان بهزیستی هم به عنوان متولی اصلی این حوزه با وجود اعتبارات محدود خود قدرت پاسخگویی به این مطالبات را از دست داده است. با توجه به فرارسیدن هفته بهزیستی كه از 21 تیرماه آغاز شده، نگاهی به مشكلات معلولان در جامعه قزوین انداختیم.

معلولان فقیر اسیر باندهای تكدی گری می شوند

یكی از معلولان نابینای قزوینی در گفت وگو با خبرنگار تسنیم با بیان اینكه توانمندسازی معلولان یكی از اقدامات مغفول مانده در استان قزوین است، گفت: در حالی كه به نابینایی مادرزادی گرفتارم، اما تا امروز به جز پدر، مادر و اعضای خانواده ام كمتر از سوی نهادهای دولتی یا مردمی كمكی برای توانمندسازی بنده صورت گرفته و امروز هم به لطف پشتكارم در حوزه تحصیل توانسته ام معلم شوم.

معصومه برزگر اضافه كرد: امروز در جامعه ما به ویژه استان قزوین معلولانی با مشكل مواجه هستند كه خانواده آنها تمكن مالی كافی ندارند كه برای توانمندسازی آنها هزینه كنند. در غیر این صورت بسیاری از معلولان ما در جامعه رها می شوند و مجبورند از طریق اشتغال كاذب و خیابانی زندگی خود را بگذارنند.

وی ادامه داد: در ضمن بسیاری از معلولان فقیر و نیازمند اسیر باندهای مختلف تكدی گری می شوند كه از آنها برای كسب در آمدهای كلان بهره برداری می شود و به نظر من دولت باید دست چنین معولانی كه زیاد هم نیستند را بگیرد.

زمینه مشاركت معلولان در فعالیت ّهای اجتماعی مهیا نیست

با این حال یك كارشناس توانبخشی در گفت وگو با خبرنگار تسنیم موضوع توانبخشی یك موضوع چند ساحتی توصیف كرد و گفت: به هر حال شكل بازتوانی و بهبود وضعیت جسمی، روانی، اجتماعی، خانوادگی، حرفه ای، آموزشی و اقتصادی فرد معلول در بالاترین حد ممكن فعالیت ابعاد مختلف توانبخشی را شامل می شوند كه در استان قزوین بسیاری از این ابعاد مغفول مانده اند.

مریم حسن زاده اضافه كرد: همه فعالیت های یادشده برای این است كه معلول بتواند به صورت مستقل زندگی كند؛ در حالی كه امروز می بینیم بیشتر معلولان استان قزوین به خاطر ناتوانی مجبور به زندگی در كنار خانواده و یا در برخی آسایشگاه ها هستند و از نیروی هوش و قدرت مدیریت آنها هم در سطح دستگاه های دولتی استفاده نمی شود.

وی فقدان مشاركت مؤثر و كامل افراد معلول در جامعه را یكی از نتایج اجرای ناقص طرح های توانبخشی دانست و ادامه داد: به هر حال تا زمانی كه معلول از خدمات مناسبی برخوردار نباشد و به دلیل ناتوانی و نبود شغل به استطاعت مالی لازم نرسیده باشد، امكان مشاركت اثرگذار او در جامعه مهیا نخواهد شد و معلول به فردی افسرده و گوشه گیر بدل می شود.

بهره مندی 100 درصدی معلولان روستایی از توانبخشی

با این همه مدیركل بهزیستی استان قزوین اعتقاد دارد كه سازمان متبوع او با وجود بودجه ناچیز و سطح گسترده جامعه هدف كارهای بزرگی برای توانبخشی معلولان انجام داده است.

علیرضا وارثی در گفت وگو با خبرنگار تسنیم با بیان اینكه 100 درصد معلولان ساكن روستاها و نواحی محروم و دورافتاده استان قزوین از برنامه های توانبخشی برخوردار شده اند، گفت: در حال حاضر 7 هزار و 760 نفر از معلولان ما در روستاها از خدماتی مانند پرداخت شهریه دانشجویی و پرداخت حق پرستاری به معلولان ضایعه نخاعی برخوردار شدند.

وی اضافه كرد: مناسب سازی خودرو، صدور پلاك ویژه معلولان، پرداخت هزینه های درمان از صندوق درمان (بیمه تكمیلی) و پرداخت هزینه ایاب و ذهاب و تغذیه به مراكز و مددجویان تحت پوشش و همچنین پرداخت هزینه درمان و تغذیه به بیماران فنیل كتونوری از دیگر اقدامات این هزینه محسوب می شوند.

مشكلات معلولان قزوینی تمامی ندارد؛ مناسب سازی حق از دست رفته معلولان
غفلت دستگاه های دولتی قزوین از رسیدگی به مشكلات نابینایان
گزارش| روایت تسنیم از قهرمان هایی كه با محدودیت كنار می آیند
اجرا نشدن طرح مناسب سازی معابر و ورودی ها

با این حال یك كارشناس شهرسازی عدم اجرای طرح مناسب سازی معابر و اماكن عمومی برای تردد معلولان را یكی از مشكلات بزرگ آنها در استان قزوین دانست و گفت: متأسفانه در حوزه ایجاد امكانات تردد معلولان در اماكن دولتی و سازمان ها فقط شاهد ساخت رمپ هایی هستیم كه با شیب زیاد طراحی شده و به جای آسان كردن كار معلولان امنیت جانی و سلامت آنها را تهدید می كند.

سیروس سلیمی فر ادامه داد: شیب رمپ معلولان باید حداكثر 8 درصد باشد كه البته در برخی اماكن و مراكز طراحی شده برای معلولان شاهد شیب های 30 تا 45 درصدی هستیم كه معلولان را مجبور می كند، برای تردد به یك ساختمان یا اداره از عابران و رهگذران كمك بگیرند و در غیر این صورت خطر سقوط آنها را تهدید می كند.

به گزارش تسنیم، با وجود محدودیت های بودجه ای سازمان بهزیستی به نظر می رسد كه سایر دستگاه های برنامه ریز و سیاست گذار استان به ویژه سازمان مدیریت و برنامه ریزی چندان اهمیتی برای اجرای طرح های توانبخشی معلولان قائل نبودند و به همین خاطر سیر تحولات صورت گرفته در حوزه معلولان بسیار كند پیش رفته و بیشتر مطالبات معلولان هنوز روی زمین مانده است.