صدای قدم هایش را در خاطره های مان می شنویم؛ در كوچه پس كوچه های این شهر، وقتی خاطراتش لا به لای بزرگ منشی ها و دستان پرسخاوتش به یادگار ماند، یادگاری هایی از جنس مهر، وقتی دیوار مهربانی نبود و بی مهری ها بر تن این شهر سنگینی می كرد؛ مردی با دغدغه هایی از جنس مردم. نجوای او در میان بزرگان شهر خبر از اتفاقی می داد كه مبادا بی تفاوت از كنار آن بگذریم و غم هایی كه می توانست آوار شود بر سر خانواده ها و كودكانی كه با بودن او خم به ابرو نیاوردند. نوع دوستی و انسان دوستی را در موجزترین شكل ممكن با خدمات ماندگارش برای رفع نیاز نیازمندان با احداث تاسیسات عام المنفعه معنا بخشید. كوچه پس كوچه های شهر بجنورد، خاطرات بزرگ مردی را فریاد می زند كه حالا 14 پاییز از نبودش می گذرد، مرد بزرگی كه خدمات، دوندگی ها، سخاوت و بزرگ منشی اش در دفتر تاریخ این دیار ثبت شده است. وقتی می توانست فرزندانش را در بسیاری از امور دخیل كند، نكرد و حالا چقدر این روحیه غریب افتاده و چقدر مثال زدنی هستند كسانی كه حاصل سال ها تلاش شان فرزندان و نوادگانی پر افتخارند. حاج «سیداحمد یاهوئیان» پدر شهید «سید حمید یاهوئیان»، از اولین شهدای دفاع مقدس، در هیچ كدام از فعالیت های اقتصادی و عام المنفعه حاضر نشد فرزندان دیگرش دخالتی كنند.سهم او از حمایت ده ها خانواده بی سرپرست، زندانیانی كه او واسطه نجات شان شد، نوعروسانی كه با دستان او صاحب جهیزیه شدند و یتیمان و مستمندان، تنها معامله با خدایش بود كه عجیب معامله ای می شد نامش را گذاشت.ساخت چندین مدرسه، مسجد، حسینیه، درمانگاه و مجتمع فرهنگی، پیگیری برای ساخت فرودگاه، دانشگاه آزاد و ... تنها گوشه ای از خدمات این خیر هم استانی است. برای او مرد و زن فرقی نداشت، اسم مشكلات مردم كه به میان می آمد می شد كارش، همه چیز را رها می كرد، حتی شب نشینی با فرزندانش را و تا پاسی از شب برای رفع حوائج نیازمندان و كسانی كه نیازی داشتند و به او پناه می بردند، تلاش می كرد.در واپسین روز های عمرش همچنان به فكر مردم بود و از توفیق كمك به مردم دل نمی كند. البته شاید نگران بود برای روزگاری كه شهر به بزرگ مردانی همچون او نیاز دارد تا از خیرخواهی هایش، دست های پر مهرش بر سر یتیمان و نیازمندان و خانواده های آسیب پذیر بگوییم. یاد و خاطره مرحوم حاج «سیداحمد یاهوئیان» گرامی باد. روحش شاد.
شادروان حاج «سیداحمد یاهوئیان» كه در سال 1311 در خانواده ای سادات متولد شد پس از نیم قرن مردمداری، تلاش و كوشش و خدمت صادقانه در 20 آبان 1386 دار فانی را وداع گفت.
به نقل از وبلاگ بجنورد 1400، 50 سال تلاش مستمر در یاری رساندن به مستمندان و اهدای مستمر پوشاك و كفش دانش آموزان مستمند در ایام سال نو، موسس و عضو اصلی خیریه خاتم الانبیا(ص) (درمانگاه و قرض الحسنه خیریه خاتم الانبیا(ص)) در جهت رفاه حال شهروندان و محرومان، ساخت حسینیه بجنوردی ها در مشهد مقدس با كمك و یاری جمعی از همفكران و عاشقان حسینی، متولی و مجری طرح جامع معصوم زاده و خرید و نصب ضریح امامزاده، ساخت سردخانه و غسالخانه بهداشتی، اسكان و پذیرایی از 2 هزار آواره جنگی و ایجاد تسهیلات در جهت اداره اسرای عراقی در پادگان بجنورد، از موسسان و هیئت امنای پروژه های مردمی فرودگاه شهرستان بجنورد و دانشگاه آزاد و پیام نور و همچنین دانشكده پرستاری و تربیت معلم خواهران و...، یاری رساندن به زلزله زدگان طبس، رودبار و بم و سیل زدگان قوچان و اسكان و پذیرایی از زلزله زدگان روستاهای بجنورد با همیاری مردم، از موسسان بانك خون و طرح توسعه شمال خراسان و ده ها موسسه غیرانتفاعی، كمك به آزادی زندانیان و همچنین نجات چند ده زندانی اعدامی از چوبه دار و كمك به ورشكستگان مالی و...، ساخت ده ها مدرسه و كودكستان و مدرسه كودكان استثنایی، ساخت ده ها مسجد و حسینیه در جهت خدمت به زائران و عاشقان حسینی، ساخت ادارات و مراكز فرهنگی، تهیه و هدیه صدها جهیزیه برای زوج های جوان با كمك های مردمی و ده ها طرح و خدمات شایسته دیگر با همیاری مردم، منتخب اول مردم در 2 دوره شوراهای اسلامی شهر بجنورد، بخشی از كارنامه پربار این بزرگ مرد بود. نكته بارز در شخصیت مرحوم «یاهوئیان» با وجود داشتن مسئولیت فراوان، ساده زیستی، صداقت و مردمدار بودن بود.