یك مطالعه جدید نشان می دهد كه صداهای بلند رایج باعث تجمع مایع در گوش داخلی می شود و یك درمان ساده احتمالی را برای كاهش شنوایی ناشی از سر و صدا پیشنهاد می كند.

به گزارش خبرنگار مهر به نقل از ساینس دیلی، قرار گرفتن در معرض صدای بلند، مانند صدای ترقه یا كنسرت های پرسروصدا، شایع ترین علت قابل پیشگیری كاهش شنوایی است. تحقیقات نشان می دهد كه 12 درصد یا بیشتر از جمعیت جهان در معرض خطر از دست دادن شنوایی ناشی از سر و صدا هستند.

صداهای بلند می توانند باعث از بین رفتن سلول های عصب شنوایی در گوش داخلی كه مسئول ارسال اطلاعات صوتی به مغز هستند شوند و در نتیجه مشكل شنوایی ایجاد می شود. با این حال، مكانیسم مربوط به این كاهش شنوایی به طور كامل شناخته نشده است.

در حال حاضر، مطالعه جدید محققان دانشگاه كالیفرنیا این نوع آسیب عصبی گوش داخلی را با وضعیتی به نام "هیدروپس اندولنفاتیك"، تجمع مایع در گوش داخلی، مرتبط می كند و نشان می دهد كه این موارد با میزان قرار گرفتن در معرض سر و صدا كه ممكن است افراد در طول زندگی روزمره با آن مواجه شوند، رخ می دهد.

علاوه بر این، محققان دریافتند كه تجمع مایع حاصله با یك محلول نمكی قابل دسترس درمان می شود و آسیب عصبی در گوش داخلی را كاهش می دهد.

«جان اوگالای»، سرپرست تیم تحقیق، گفت: «این تحقیق راه هایی را برای درك بهتر چگونگی و زمان ایجاد آسیب ناشی از سر و صدا به گوش ارائه می دهد و راه های جدیدی را برای تشخیص و جلوگیری از كم شنوایی پیشنهاد می كند.»

مطالعه قبلی این تیم تحقیق بر روی موش هایی كه در معرض امواج فشار انفجار شبیه سازی شده از انفجار بمب بودند، انجام شد، و آسیب عصبی را با تجمع مایع در گوش داخلی مرتبط كرد.

برای این مطالعه، محققان تأثیر صداهای بلند رایج بین 80 تا 100 دسی بل را بر روی گوش بررسی كردند. پس از قرار گرفتن در معرض این صداها، آنها از یك تكنیك تصویربرداری به نام توموگرافی انسجام نوری برای اندازه گیری میزان مایع گوش داخلی در حلزون گوش، استخوان توخالی و مارپیچی شكل موجود در گوش داخلی استفاده كردند.

تا زمان قرار گرفتن در معرض 95 دسی بل صدا، سطح مایع گوش داخلی، طبیعی باقی می ماند. با این حال، محققان دریافتند كه پس از قرار گرفتن در معرض 100 دسی بل كه معادل صداهایی مانند ماشین چمن زنی برقی، اره زنجیری یا موتور سیكلت است، موش ها ظرف چند ساعت دچار تجمع مایع در گوش داخلی شدند. یك هفته پس از این قرارگیری در معرض صدا، مشخص شد كه حیوانات سلول های عصبی شنوایی خود را از دست داده اند.

با این حال، زمانی كه محققین یك ساعت پس از قرار گرفتن در معرض صدا، نمك هیپرتونیك، یك محلول مبتنی بر نمك كه برای درمان احتقان بینی در انسان استفاده می شود، در گوش های آسیب دیده استفاده كردند، هم تجمع مایعات و هم آسیب طولانی مدت عصبی كاهش یافت و به این معنی است كه كاهش شنوایی حداقل تا حدی قابل پیشگیری است.

محققان امیدوارند این مطالعه منجر به تحقیقات بیشتر در مورد دلایل تجمع مایع گوش شود و توسعه درمان های بهتر برای بیماری را به همراه داشته باشد.