سلامت نیوز:كارشناس ارشد كودكان استثنایی گفت:مهم ترین و مطمئن ترین منبع اطلاعاتی در رابطه با برخورد با یك فرد داری اختلال اتیسم، اطلاعات مراقب اصلی و همراه اوست.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از فارس،محمدعلی میری،كارشناس ارشد كودكان استثنایی در پاسخ به این پرسش كه «چطور می توانیم یك خانواده دارای فرزند اتیسمی را همراهی كنیم؟»،گفت: این افراد به دلیل مشكلات ناشی از اختلال اتیسم، در مراكز درمانی حضور پررنگ تری دارند.مطب پزشك، آزمایشگاه ها و مراكز توان بخشی از جمله این مراكز هستند.
وی ادامه داد: عموما افراد با اختلال اتیسم طیف شدید و سن پایین با حضور والدین یا همراه، فقط در مراكز درمانی حضور پیدا می كنند. خانواده به دلیل ترس از نگاه اجتماع و قضاوت در مراكز تفریحی حاضر نمی شود و عموما در مواقع تفریح، فرزند مراقب داشته و خانواده بدون حضور فرزند دارای اختلال در این مكان ها حاضر می شود.
كارشناس ارشد كودكان استثنایی افزود: در مقابل، طیف خفیف و بزرگسال به دلیل استقلال اندكی كه پیدا كرده اند در مراكز تفریح یا فروشگاه ها نیز حضور پیدا می كنند كه همچنان به دلیل برچسب های اجتماعی این حضور كم رنگ است.
میری متذكر شد: بیشترین مكان تردد خانواده افراد درگیر با اختلال اتیسم، مكان های مرتبط با حمل و نقل عمومی است؛ چرا كه برای دریافت خدمات درمانی، تردد آن هم در مسافت های طولانی اجتناب ناپذیر است.
وی اضافه كرد: برای كاهش مشكلات این دسته از افراد در هنگام حضور در اجتماع در ابتدا آموزش خانواده و انجام اقدامات پیشگیرانه از سوی خانواده ضروری است؛ در مرحله دوم محیطی كه خانواده اتیسم قرار هست در آن حاضر شود دارای اهمیت بوده و در مرحله سوم افراد حاضر در آن محل مهم هستند.
كارشناس ارشد كودكان استثنایی ابراز داشت:چند عامل مانند مدت زمان صرف شده برای اینكه فرد از محل آرامش (خانه) به یك كلینیك برسد، با چه وسیله ای این مسیر را طی كرده باشد و در این مدت زمان به محرك های حسی یا تغذیه وی توجه شده باشد، ممكن است باعث بروز رفتار نامناسب شود.
میری گفت:افراد جامعه با بالا بردن آگاهی و شناخت خود در خصوص این اختلال می توانند در كنترل شرایط موثر باشند. لازم است در مراجعه افراد به مكان های درمانی و خدماتی حداقل زمان برای خانواده در نظر گرفته شده، خدمات مورد نیاز به سرعت ارایه شود و در این مدت زمان آرامش محیط حفظ شود.
وی خاطرنشان كرد: بهترین راه حمایت و همراهی یك فرد و خانواده دارای اتیسم راهنمایی خواستن از اطرافیان شخص دارای اتیسم است؛ گفتن این جمله كه من اتیسم را درك می كنم و چگونه می توانم به شما كمك كنم.
كارشناس ارشد كودكان استثنایی ابراز داشت: گاهی دادن یك لیوان آب یا كاغذ یا هدفون به فرد دارای اختلال می تواند از بروز مشكل جلوگیری كند. بسیار ضروری است تا خانواده با روش هایی كه آموزش دیده است به فرزند خود كمك كند تا با پیش بینی موقعیت و تشریح شرایط نسبت به محیطی كه قرار است با آن رو به رو شود آشناتر باشد.
میری با بیان اینكه هرچه فرزند نسبت به محیط جدید اطلاعات بیشتری داشته باشد بهتر و بیشتر همكاری می كند، یادآور شد: همچنین می توان برخی مراجعات یا خریدها را به اول وقت یا آخر وقت موكول كرد تا حضور افراد كمتر باشد و تجربه خرید راحت تری داشته باشند.
وی اضافه كرد: در حال حاضر به جز كلینیك های توان بخشی كه استاندارد شده و مختص بچه های طیف اتیسم است سایر فضاها یا مبلمان شهری مناسب سازی نشده اند. اما مجموعه های دوستدار اتیسم، فروشگاه ها و بعضی رستوران ها اقداماتی در این راستا انجام داده اند. در مراكز دوستدار پرسنل نسبت به اتیسم آگاهی دارند؛ نور محیط كمتر هست و صدایی پخش نمی شود.
كارشناس ارشد كودكان استثنایی تاكید كرد: نكته بسیار مهم توجه به گستردگی طیف اختلال اتیسم و تنوع به شدت زیاد در این اختلال است. عموما نسخه از پیش تعیین شده ای نمی توان ارایه داد؛ به طور مثال در بحث محرك محیطی ممكن است یك كودك به شدت دنبال "دریافت محرك" باشد و رفتار چالشی او در راستای دریافت محرك و تحریك شدن باشد.
میری تصریح كرد: همواره مهم ترین و مطمئن ترین منبع اطلاعاتی در رابطه با برخورد با یك فرد داری اختلال اتیسم اطلاعات مراقب اصلی و همراه اوست. قبل از هر اقدامی بهتر است از پدر، مادر یا مراقب بپرسیم چه برخوردی داشته باشیم یا محیط چه استانداری داشته باشد تا آرامش فرزند شما حفظ شود.