گروه استان ها ـ نادیده گرفتن قانون مناسب سازی در شهرسازی مازندران، كم توانان این استان را خسته از اجرای بی عدالتی مسئولان جامعه كرده است. - اخبار استانها -
به گزارش خبرگزاری تسنیم از آمل، به زبان آوردن مشكلاتی كه خود در جای آنها قرار نگرفته باشی بسیار سخت و دشوار و حتی غیرقابل لمس است؛ اینكه پاهایت سالم، دست هایت حركت داشته باشند، چشم هایت ببینند، تعادل جسمی و حركتی اشته و با اقتدار بر روی زمین گام بر می داری، آنچنان ذهنیتی از سختی های افرادی كه یكی از این نعمات خدا دادی را سالم نداشته باشند، مطمئنا بسیار دشوار است.

قشری كه امروزه با عنوان شایسته تر به نام "كم توانان" با ورود به عرصه جامعه آن هم در بخش های مهم علمی، ورزشی، هنری، فرهنگی و حتی اقتصادی و سیاسی آن شعار پابرجای "معلولیت، محدودیت نیست" را به همان شعار ملی مان یعنی " ما می توانیم " به اثبات رساندند، اما با وجود این تلاش ها برای در كنار قرار گرفتن سایر قشرهای جامعه، متاسفانه همچنان به دلیل بی عدالتی مسئولان جامعه خسته هستند.

سوم دسامبر برابر با دوازدهم آذر ماه به نام آنها قرار گرفته و امسال به مانند سال های گذشته با یك شعاری آن هم با " پیش بسوی دنیایی فراگیر، دسترس پذیر و پایدار بعد از بیماری كرونا با راهبری و مشاركت با افراد دارای معلولیت" هفته اش را آغاز كرده است. خسته از عدم اجرای قانونی كه سال هاست از وضع آن گذشته اما همچنان بر اجرایی شدن آن از سوی مسئولان كشوری نادیده گرفته می شود.

این قانون طبق ماده 2 كلیه وزارت خانه ها، سازمان ها، موسسات و شركت های دولتی و نهادهای عمومی و انقلابی موظف كرده تا نسبت به طراحی تولید و احداث ساختمان ها و اماكن عمومی و معابر و مسائل خدماتی به نحوی عمل شود كه امكان دسترسی و بهره مندی از آنها برای افراد دارای معلولیت همچون سایر افراد فراهم شود.

همچنین در ماده 4 قانون اساسی درج شده كه شهرداری ها مكلفند صدور پروانه ساخت احداث و بازسازی و پایان كار برای تمامی ساختمان ها و اماكن برای كاربری عمومی از جمله مجتمع های مسكونی و تجاری، اداری، درمانی و آموزشی را رعایت ضوابط و استانداردهای مصوب شورای عالی شهرسازی و معماری ایران و اصلاحات پس از آن در مورد دسترس پذیری افراد دارای معلولیت توسط مجری مشروط كنند، اما طبق این دو ماده قانون اساسی مناسب سازی و مبلمان سازی در شهرسازی كشور اهمیت داده نمی شود و با عبور از خیابان های شهرهای استان مازندران این عدم اجرایی قوانین به عینه مشاهده می شود.

كم توانان مازندرانی بارها از این وضعیت مبلمان سازی شهری ناراضی بودند و عدم رضایت شان را به مسئولان استانی و شهرستانی ذی ربط چه با نام نگاری و چه از سوی نمایندگان با حضور در جلسات و كارگروه ها مطرح كردند اما انگار گوش شنوایی برای شنیدن دردهایشان و خواسته هایشان شنیده نمی شود وگرنه مطابق ادامه همان مصوب قوانین، تبصره 3 متخلفان از رعایت این ماده اجرایی می شد كه آمده حسب مورد به مجازات تعزیری به جزای نقدی درجه 5 تا 8 موضوع ماده 19 قانون مجازات اسلامی مصوب 92/12/1 انفصال موقت یا دائم از خدمات و عمومی تنزل مقام و یا محرومیت از انتصاب پست های حساس و مدیریتی را با اخراج از نهاد یا سازمان متبوع محكوم می شوند.

اما تاكنون هیچ مدیری در این استان به دلیل عدم اجرای مناسب سازی و كاهش استرس پذیری در مدیریت شهرسازی برای معلولان اخراج و توبیخ نشده است.

عدم درك مسئولان از معلولان به دلیل فاصله زیاد بین آنها

ربابه محمدزاده از همكاران رسانه ای كه خود كم توان جسمی حركتی است در گفت وگو با خبرنگار تسنیم از آمل با اشاره به مشكلات هم نوعان خود گفت: افراد معلول به عنوان قشری از جامعه، به دلیل داشتن نواقص جسمی، نمی توانند به خوبی با محیط اطراف ارتباط برقرار كنند، به همین منظور با مشكلات و محدودیت هایی مواجه هستند.

وی با بیان اینكه هرچند قوانین ناقصی در مورد حمایت از حقوق معلولان وجود دارد اما این قوانین هم به درستی اجرا نمی شود برای همین معلولان معمولاً خود را بی پناه می بینند، عنوان كرد: قوانین باید ضمانت اجرایی داشته باشد و اگر هر مسئولی در هر جایگاهی به این قوانین عمل نكرد مورد توبیخ و تنبیه قانونی قرار بگیرد كه تا به امروز این اتفاق نیفتاد و در حد كاغذ بازی های اداری به دست عوامل ذی ربط فقط دست به دست می شود.

محمدزاده افزود: چنانچه بیشتر مسئولان خود را مكلف به اجرای قوانین معلولان نمی دانند و بیش از 15 سال از قدمت قانون جامع حمایت از حقوق معلولان كه مصوب و ابلاغ شده خود آقایان نیز هست، هم می گذرد اما این قوانین یا اجرا نمی شود یا اجرای آن صرفاً برای رفع تكلیف است كه در این صورت برای معلولان كاربردی ندارد.

وی مشكل بعدی معلولان را مناسب سازی نادرست اماكن شهری مطرح و بیان كرد: مناسب سازی و قوانین موجود در این مورد را فقط در حد زینت المجالس می دانند و خود را ملزم و مكلف به اجرای آن نمی دانند تا آنجا كه حتی اختصاص حداقل 3 درصد از مجوزهای استخدامی ( رسمی، پیمانی، كارگری) دستگاه های دولتی و عمومی اعم از وزارتخانه ها، سازمان ها، مؤسسات، شركت ها و نهادهای عمومی و انقلابی و دیگر دستگاه هایی كه از بودجه عمومی كشور استفاده می كنند نیز كه به عنوان قوانین حمایتی از آنهاست اجرا نمی شود. این خبرنگار پرتلاش مازندران با تاكید بر اینكه كدام دستگاه و نهادی می تواند ادعای اجرای این قانون را داشته باشد درحالی كه معلولان بیش از دیگر اقشار جامعه نیازمند اشتغال و تعریف درآمد پایدار هستند، اظهار داشت: معلولیت محدودیت نیست بلكه مظلومیت است و با توجه به اینكه خلأ قانون حمایتی مسئله قابل توجه است اما مسئله مهم در مورد معلولان این است كه قانون حمایت از معلولان در كشور وجود دارد.

بیكاری بزرگ ترین معضل معلولان مازندرانی

وی ادامه داد: متاسفانه معلوم نیست تا كی این حق قانونی خود را باید پیگیری و مطالبه كرده و قربانی بی توجهی مسئولان مربوطه باشیم؛ هر چند معلوم نیست قانون جامع حمایت از حقوق معلولان تا چه موقع به خاطر عدم توجه و نظارت مسئولان گرد و خاك خواهد خورد.

محمدزاده بزرگ ترین مشكل و معضل مربوط به معلولان را بیكاری آنها عنوان كرد و گفت: هر روز به آمار این بیكاری اضافه می شود و متأسفانه معلولین بیكار امروز در سایه بی توجهی تنهای تنها هستند و مبتلا به كوهی از مشكلات هستند؛ هرچقدر به این كوه نزدیك شویم با گرفتاری ها و ناامیدی آنها بیشتر آشنا می شویم.

وی با بیان اینكه البته برخی مسئولان به خاطر فاصله ای كه از این كوه دارند هیچ دركی از موضوع مشكلات معلولان ندارند، خاطرنشان كرد: نمایندگان بی تفاوت مجلس هم با فاصله گرفتن از معلولین و وعده وعیدهای سر خرمن خود اهمیتی به مشكلات معلولان نمی دهند.

7600 عضو زیرپوشش بهزیستی آمل

رئیس اداره بهزیستی آمل نیز در نشست با خبرنگاران به مناسبت هفته معلولین با ابراز نارضایتی از مبلمان شهری و پایین بودن مشاركت اجتماعی از سالمندان و كم توان عنوان كرد: با عنوان شعارهای كلیشه ای در مناسبت روز معلول اعتقادی ندارم چرا كه فرصت برابری برای معلولان در جامعه اعمال نمی شود.

كبری اسفندیاریان با بیان اینكه باید از آلارم های عمومی برای آنها استفاده شود در حالی كه متاسفانه یك خیابان مناسب سازی برای معلولان وجود ندارد، گفت: با نگاه به مبلمان شهری آمل متوجه می شوید كه بیشتر ماشین محور است تا انسان محور.

وی افزود: تا به كی باید به دلیل مشكل فرهنگی حق از معلولان گرفته شود و این باعث محدودیت پیشرفت این افراد می شود به طوری كه این بی توجهی باعث ایزوله كم توانان شده و مشاركت اجتماعی نداشته باشند.

اسفندیاریان با تاكید بر اینكه با دیدگاه فرد در جامعه مناسب سازی در ابتدا در سطح شهر شروعو تا فضای ادارات و پارك ها ادامه یابد، اظهار داشت: قانون جامعه معلولین آمده كه عدم رعایت بر اجرای آن به اخراج و توبیخ مدیران آن دستگاه ها برمی گردد اما ظاهرا به اجرایی شدن آن توجهی نمی شود.

رئیس بهزیستی آمل خاطرنشان كرد: هم اكنون 7 هزار و 600 عضو تحت پوشش بهزیستی این شهرستان هستند و از خدمات جامعه هدف این سازمان بهره مند می شوند.