دانشجوی دكترای تخصصی سلامت در بلایا و فوریت ها؛ معتقد است كه افراد معلول در دوران پاندمی كووید 19 ، به حمایت های ویژه ای نیاز دارند تا منزوی نشوند.

آرزو دهقانی در گفتگو با خبرنگار مهر، با اشاره به شعار امسال روز جهانی معلولان «پیش به سوی دنیایی فراگیر، دسترس پذیر و پایدار بعد از بیماری كرونا با راهبری و مشاركت افراد دارای معلولیت»، گفت: امروزه جمعیت جهان بیش از 7 میلیارد نفر است و بیش از یك میلیارد نفر یا تقریباً 15 درصد از جمعیت جهان با نوعی از معلولیت زندگی می كنند.

وی با عنوان این مطلب كه 80 درصد معلولان در كشورهای در حال توسعه زندگی می كنند، افزود: روز جهانی افراد دارای معلولیت، تمام انواع معلولیت از اوتیسم تا سندروم داون را شامل می شود.

دهقانی با اعلام اینكه یك میلیون و 300 هزار نفر از افراد دارای معلولیت در ایران تحت پوشش سازمان بهزیستی قرار دارند، ادامه داد: روز جهانی معلولان در تاریخ 3 دسامبر در سال 1992 با قطعنامه مجمع عمومی سازمان ملل متحد تصویب شد كه هدف آن ارتقای حقوق و رفاه افراد دارای معلولیت در تمامی عرصه های اجتماعی و توسعه و افزایش آگاهی آنها در هر جنبه از زندگی همچون ابعاد سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی است.

وی با اشاره به شعار امسال روز جهانی معلولان «پیش به سوی دنیایی فراگیر، دسترس پذیر و پایدار بعد از بیماری كرونا با راهبری و مشاركت افراد دارای معلولیت» نامگذاری شده است، گفت: از مارس 2020، همه افراد روی زمین تحت تأثیر تغییرات شدید سیاسی، اجتماعی و اقتصادی در نتیجه واكنش های داخلی و بین المللی به كووید 19 قرار گرفته اند. تاكنون 265,306,078 نفر در سراسر دنیا به این بیماری مبتلا شده و 5,261,078 هم فوت كرده اند.

دهقانی ادامه داد: بررسی ها نشان می دهد افرادی كه با معلولیت زندگی می كنند، از جمله جمعیت هایی هستند كه بیشترین آسیب را در دوران همه گیری كووید 19 دارند. كاهش دسترسی به مراقبت های بهداشتی و خدمات توانبخشی معمول، انزوای اجتماعی بارزتر، پیام های بهداشت عمومی نامناسب، و ساختار ناكافی منجر به تشدید این آسیب پذیری ها می شود. خدمات بهداشت روانی و عدم آمادگی اضطراری برای افراد با نیازهای ویژه نیز این وضعیت را تشدید می كند.

وی افزود: طبق بررسی های میدانی انجام شده در سایر كشورها در خصوص تأثیرات كووید 19 بر معلولان، نشان داده شده است كه بیشتر از 92 درصد از این افراد تحت تأثیر این بیماری قرار گرفته اند و عواملی مانند حمل و نقل محدود، محدودیت رفت و آمد، كاهش پاسخ به نیازهای موجود، عدم تماس اجتماعی با دیگران در مدرسه، محل كار و فعالیت های اجتماعی، كاهش درآمد و از دست دادن شغل یا درآمد از جمله این تأثیرات بوده است.

دهقانی تاكید كرد: با توجه به تعطیلی بسیاری از مشاغل، احساس ناامنی شغلی یك از آسیب گذارترین چالش معلولان در دو سال اخیر بوده است. همچنین دسترسی ناكافی به خدمات بهداشتی، درمانی، عدم فراهم سازی زیرساخت های لازم جهت دسترسی مناسب به خدمات درمانی و واكسیناسیون، تجهیزات مراقبت اولیه به خصوص ماسك، معلولان را دچار مشكل كرده است. دسترسی به اطلاعات تخصصی مورد نیاز جهت پیشگیری و درمانی و دریافت خدمات سلامت در دوران كووید 19 بسیار محدود بود چون محتوای مورد نیاز كه پاسخگوی سوالات این افراد باشد به خصوص در ماه های اول شیوع بیماری تهیه و منتشر نشد.

دانشجوی دكترای تخصصی سلامت در بلایا و فوریت ها، افزود: در مطالعه دیگری كه در آفریقا انجام شده است در حدود 40 درصد معلولان اعلام كرده اند كه تبعیض در دریافت خدمات حیاتی و سلامت را در دوران كرونا و خشونت های خانگی و اجتماعی تجربه كرده اند.

وی گفت: ارزیابی شرایط دو سال اخیر نشان می دهد كه بیماری كووید 19 به طور نامتناسبی بر بسیاری از افراد دارای معلولیت تأثیر گذاشته است و بسیار واضح است كه افراد دارای معلولیت محرومیت بیشتری را جهت پاسخ به كووید 19 تجربه می كنند.

دهقانی افزود: با حمایت و تعهدات دولت این اطمینان حاصل خواهد شد كه آنها می توانند در عصر حاضر و پسا كرونا به خدمات ضروری از جمله خدمات بهداشتی و حفاظت اجتماعی و امكانات پزشكی دسترسی داشته باشند. لذا دولت ها باید اقدامات مناسب را برای حمایت از افراد دارای معلولیت كه در معرض خطر بیشتر تحت تأثیر قرار گرفتن كووید 19 هستند، برای حفظ و محافظت از استانداردهای زندگی ارائه دهند.

وی اظهار داشت: افراد دارای معلولیت و خانواده های آنها به حمایت هدفمند در مورد درآمد یا از دست دادن شغل و خدمات بیمه ای نیاز دارند. دولت ها باید مزایای حمایتی برای افراد دارای معلولیت را فراهم كرده و در برخی موارد حمایت مستقیم از راه اندازی مجدد كسب و كار آنها ارائه كنند. برای افراد دارای معلولیت باید پیام هایی اختصاصی در خصوص مقابله با كووید 19 آماده و در دسترس آنها قرار گیرد. همچنین آموزش های لازم به كادر درمان و تیم های سلامت برای برقراری ارتباط مؤثر با این افراد جهت ارائه خدمات اثربخش، باید ارائه گردد.

دهقانی گفت: با توجه به شرایط و تأثیرات كووید 19 بر روی معلولان می بایست خدمات سلامت روان توسط تیم های كارشناس به این گروه از افراد جامعه جهت سازگاری با شرایط ارائه شود. همچنین از مقامات حوزه سلامت ملی و بین المللی، نمایندگان سیاسی، مدافعان، حامیان و هر شهروند در هر جامعه این توقع وجود دارد كه از تجربیات افراد دارای معلولیت در طول این بیماری همه گیر بیاموزند و برای سرمایه گذاری مناسب و اثربخش در حوزه های مختلف سلامت، اجتماعی، اقتصادی و محیطی تلاش كرده و موانع پیش روی افراد دارای معلولیت در هر جامعه را كاهش دهند.

وی ادامه داد: فراهم كردن شرایط كاری انعطاف پذیر برای افراد دارای معلولیت، از جمله تهیه وسایل كمكی و فن آوری های دیگر برای فعال كردن كار در خانه می تواند راهكاری مؤثر در این زمینه باشد. همچنین حتماً باید از افراد دارای معلولیت در تصمیم گیری، برنامه ریزی، اجرا و نظارت بر پاسخ های ملی كووید 19 كمك گرفته شود و نتایج حاصل در اختیار سیاست گذاران قرار گیرد.

دانشجوی دكترای تخصصی سلامت در بلایا و فوریت ها، تاكید كرد: در هنگام ساختن خانه، مدرسه، خوابگاه، دانشگاه، بیمارستان، مراكز بهداشتی و درمانی، مراكز واكسیناسیون، سینما، فرهنگسرا، پارك و هر مجموعه و ساختمان دیگری باید به فكر معلولان و دیگر توانخواهان بود و شرایط زیست آنها را در جامعه تسهیل و متناسب سازی كنند.