اهواز - برخی عشایر شهرستان اندیكا در حالی برای زمستان گذرانی به صورت زاغه نشینی در حاشیه اهواز زندگی می كنند كه از ابتدایی ترین امكانات زندگی محروم هستند.

خبرگزاری مهر؛ گروه استان ها - كوثر كریمی: اندیكا محروم تر از همیشه است و داغ زلزله بر تنش مانده و در انتظار دست هایی كه زخم هایش را مرهم گذارد؛ شهرستانی كه عنوان محروم ترین شهر خوزستان را با خود یدك می كشد و در لیست شهرستان های محروم كشور و استان قرار دارد.

زلزله كه می آید، وضع از قبل هم بدتر می شود؛ گویی همه چیز دست به دست هم داده تا اندیكا بیش از پیش طعم فقر و نداری، محرومیت و بی عدالتی را بچشد اما شاید برخی این گونه گمان می كردند كه با آمدن این زلزله، چرخ سرنوشت اندیكا جور دیگری بچرخد و توجه ها بیش از گذشته به این شهر و محرومیت هایش جلب شود و دست های یاریگر به بهانه جبران خسارت های زلزله، گامی نیز در رفع محرومیت هایش بردارند.

اما هر چه از زمان زلزله 12 مهر 1400 دورتر می شویم، بی توجهی ها و تأخیر اجرای وعده های داده شده بیشتر خود را نشان می دهد.



زلزله زدگان اندیكایی به امید رسیدن اعتبارات تصویبی هستند؛ نبود آب و غذای مورد نیاز تنها شماری از زخم دل های مردمانی است كه تكان زمین، تاول های ناشی از فقر شهرستان را از دل زمین بیرون آورده بی آنكه معلوم باشد كه چقدر زمان باید بگذرد تا این تاول ها التیام یابند، تازه اگر سرمای زمستان پیش رو و برف و باران های آینده نمكی بر این زخم نباشد.

دل اهالی خون است از بی تدبیری ها؛ این اهالی شاكی اند از این هم محرومیت در شهرستانی كه میان دو سد بزرگ برق آبی كشور محصور است و نزدیك به منابع عظیم آبی، نفتی و گازی قرار دارد.

حدود 30 خانوار عشایری منطقه كُتُك اندیكا چند سالی می شود كه برای فصل پاییز و زمستان كه هوا در این شهرستان سرد است به سمت شنزارهای جاده اهواز - اندیمشك آمده و بعد از كوچی چند ماهه دوباره به خانه های خود بر می گشتند ولی امسال با وقوع زلزله دیگر قصد بازگشت به دیار خود ندارند.



نبود آب شرب، شنزارهای بی آب و علف، تحصیل دانش آموزان 6 مقطع تحصیلی به صورت همزمان در یك كانكس، نبود بهداشت، برق، نفت و یا وسایل گرمایشی از جمله مشكلات مردم ساكن در این چادرهای عشایری است.

مادر جوانی كه چند فرزند قد و نیم قد دارد، قصه غصه اش از طاها متفاوت است؛ پسر پنج ساله ای كه به سندرم داون مبتلا شده ولی بهزیستی برای ارائه خدمات در زمینه گفتاردرمانی و تحصیلی، او را به یكجانشینی در شهر یا روستا مكلف كرده است.

گلایه دارد از اینكه عشایر بودن گناه نیست و كاش بهزیستی كمك های لازم را در همین مكان زندگی به من ارائه می داد.



بانوی دیگری كه «مهری» نام دارد از بی مهری روزگار و بیماری سرطان رنج می برد و دیگر پولی برای شیمی درمانی ندارد. او می گوید: شوهرم بیكار است، پنج فرزند دارم و به غیر از چند دام كه تعداد آنها از انگشتان دست هم فراتر نمی رود، هیچ منبع درآمدی ندارم و برای همین دیگر امكان ادامه درمان را ندارم.

لزوم توجه به جامعه مولد عشایری

نماینده مردم اهواز، باوی، حمیدیه و كارون در مجلس شورای اسلامی در گفت وگو با خبرنگار مهر می گوید: توجه به عشایر و جامعه عشایری كشور و به ویژه استان خوزستان به عنوان جامعه مولد و جامعه ای كه به اقتصاد استان و كشور در زمینه های مختلف كمك می كند، ضروری است.

سید كریم حسینی ادامه می دهد: عشایر قشری است كه زحمات آنها و نتایجی این تلاش ها برای كل كشور مؤثر است؛ بنابراین باید پیگیری های لازم در خصوص اسكان، رسیدگی به مایحتاج و وضعیت معیشتی آنها انجام شود تا این جامعه از روی اجبار به شهر و به ویژه حاشیه شهر مهاجرت نكنند.



وی یادآور می شود: اگر كم توجهی شود و اگر به نیازهای آنها در حوزه عشایری پاسخ داده نشود و رسیدگی نكنند به ناچار محیط زندگی خود را ترك و در حاشیه شهرها مستقر می شوند كه هم مشكلات آنها اضافه می شود و هم به مشكلات شهرها اضافه می كنند.

قول مساعد شركت مناطق نفت خیز جنوب

مشاور مدیرعامل مناطق نفت خیز جنوب در امور اجرایی در گفت وگو با خبرنگار مهر درباره اقدامات مناطق نفت خیز جنوب در حوزه مسئولیت های اجتماعی می گوید: بر اساس سیاست ها و نظام نامه، نحوه ایفای مسئولیت های اجتماعی در صنعت نفت، مجموعه ای از اقدامات شركت های تابعه وزارت نفت در مناطق پیرامونی از یكسو شامل توانمندسازی به ویژه آموزش های فنی و حرفه ای و تقویت بنیه علمی دانش آموزان كم بضاعت به منظور خوداتكایی و توسعه سرمایه انسانی در جوامع محلی و از سوی دیگر شامل اجرای طرح های عمرانی است.

محمد خانچی ادامه می دهد: بر اساس این نظام نامه تأكید بر رعایت ضوابط حفظ محیط زیست در طراحی و اجرای طرح های صنعت نفت، استفاده از ظرفیت های تولیدی و خدماتی موجود در زمینه تأمین كالاهای عمومی مورد نیاز صنعت نفت و پیمانكاران، مساعدت به مردم و جوامع محلی در مواقع بروز حوادث غیرمترقبه، حمایت از فعالیت های فرهنگی و بهره گیری از نیروی كار صاحب صلاحیت جوامع محلی در اجرای طرح های صنعت نفت توسط پیمانكاران طرف قرارداد نیز از دیگر وظایف شركت ها در حوزه مسئولیت های اجتماعی محسوب می شود.



وی تصریح می كند: در زمینه اجرای طرح های عمرانی، شركت ها در مناطق شهری و روستایی مجاز به مشاركت در احداث و بازسازی خانه بهداشت، درمانگاه، مدرسه، آب آشامیدنی و فاضلاب، طرح هادی روستایی، سالن ورزشی و زمین چمن با هماهنگی مدیریت نظارت بر طرح های عمرانی مناطق نفت خیز شركت ملی نفت ایران هستند.

مشاور مدیرعامل مناطق نفت خیز جنوب در امور اجرایی یادآور می شود: در این راستا شركت ملی مناطق نفت خیز جنوب همگام با فعالیت در زمینه تولید نفت، گاز و مایعات گازی، در حوزه مسئولیت های اجتماعی نیز فعال و بخش عمده ای از فعالیت های خود را به توسعه و عمران مناطق پیرامونی اختصاص داده است.

خانچی با اشاره به اینكه شركت ملی مناطق نفت خیز جنوب بعد از وقوع زلزله در شهرستان اندیكا نسبت به ارائه خدمات در سه حوزه تأمین ماشین آلات راه سازی، كمك های مؤمنانه و اعزام گروه های جهادی به مناطق زلزله زده اقدام كرد، می گوید: شركت بهره برداری نفت و گاز مسجدسلیمان، مدیریت ترابری شركت ملی مناطق نفت خیز جنوب و حوزه مقاومت بسیج شهید تند گویان از ابتدای وقوع زمین لرزه اندیكا با اعزام انواع ماشین آلات سبك، سنگین و راه سازی و گروه های جهادی به ساكنان مناطق روستایی و عشایری اندیكا امدادرسانی كردند.



خانچی با اشاره به مسائل و مشكلات جامعه عشایری می گوید: پس از نیازسنجی و دریافت خواسته های عشایر ساكن در كنار تأسیسات نفتی جاده اهواز - اندیمشك با استفاده از امكانات موجود در كنار آنها خواهیم بود و نسبت به برطرف كردن بخشی از نیازهای آنان اقدام می كنیم.

به گزارش خبرنگار مهر، وقتی یكی از بلاهای طبیعی چون زلزله غافلگیرانه خود را روی سر مردم آوار كرده و دار و ندارشان را از بین می برد كه ناخودآگاه چشم امید مردم به دست مسئولان و دولت دوخته می شود تا با یك برنامه ریزی دقیق و متعهدانه در كوتاه ترین زمان ممكن، اوضاع را سروسامان دهند و از بار غم آنها بكاهند.

حال زلزله زدگان اندیكا كه ماه هاست كوله بار غصه از دست دادنِ دار و ندارشان را با غم آوارگی و چادرنشینی به دوش می كشند، ترسان و لرزان از رسیدن زمستان، چشم انتظار دست یاری مسئولان استانی و كشوری هستند تا هرچه زودتر اعتبارات لازم برای ساخت سرپناه به منظور برگشت دوباره به زندگی را فراهم كنند.

انتظار می رود دولت جدید نیز شعارش در رابطه با رسیدگی به امور مردم و توجه به نیازهای مناطق فقیرنشین و محروم را بیش از پیش سرلوحه كار خود قرار دهد و جان پناهی برای چشمان نگران آنان باشد.