هرچند مدت زمان این استراحت از قدیم موردبحث پزشكان و متخصصان بوده و معمولا بین دو روز تا هفته ها برای بیماران تجویز می شود.

با توجه به معایب و پیامدهای فیزیولوژیك استراحت و بی حركتی طولانی مدت، مدت زمان مؤثر و بهینه استراحت برای این بیماران موضوعی مهم و قابل بحث است.

نتایج مطالعات نشان داده اند كه سه روز یا 72ساعت بهترین مدت زمان استراحت برای بیماران جوان و فعال مبتلا به كمردرد است. اگر بیمار وضعیت راحت و بدون دردی را پیدا كرد به استراحت مطلق برای درمان نیازی ندارد.

در این مطالعات میزان كاهش درد و بهبود عملكرد بیمارانی كه دو تا سه روز استراحت داشتند با آنهایی كه یك تا دو هفته استراحت داشتند، تفاوتی نداشت.

واقعیت این است كه اگر درد شدید باشد استراحت تنها راه است و می تواند تسكین دهنده باشد اما اگر درد متوسط باشد و فرد به انجام فعالیت های روزانه اش قادر باشد، فعال نگه داشتن او و محدودكردنش برای انجام كارهای سخت بهترین و مؤثرترین روش به شمار می رود.

به این ترتیب می توان گفت در افراد جوان و فعال مبتلا به كمردرد، برگشت هر چه سریع تر به حركت و فعالیت -هرچند فعالیت سبك باشد -می تواند زمان بهبودی را كوتاه تر كند. این فعالیت سبك می تواند یك پیاده روی ساده باشد. زمان استراحت برای افراد سالمند باید بیشتر باشد.

سابقه آسیب های قبلی ستون فقرات و تخریب مفاصل و دیسك های بین مهره ای و آرتروز در افراد مسن تر زمان بیشتر بی حركتی را برای كاهش درد و التهاب مرحله حاد كمردرد می طلبد اما به طور كلی بی حركتی طولانی مدت، ضعف و تحلیل رفتن عضلات را درپی خواهد داشت و باعث خشكی و محدودیت حركتی مفاصل می شود.

در موارد بسیاری كه برای بیماران مدت زمان طولانی استراحت تجویز شده، ناتوانی و عوارض این بی حركتی ها از كمردرد آزاردهنده تر بوده و گذراندن یك دوره فیزیوتراپی را برای درمان این عوارض و تقویت عضلات ضعیف شده ضروری می كند.

پرهام پارسانژاد - فیزیوتراپیست / روزنامه جام جم