صالح قاسمی در گفت وگو با ایسنا، با اشاره به اینكه براساس آمارهای رسمی كشور بیش از 47 درصد طلاق ها در 5 سال نخست زندگی مشترك زوجین اتفاق می افتد، گفت: تفاوت های سبك زندگی زوجین، مشكلات اقتصادی، آسیب های اجتماعی و عدم پایبندی به اخلاق و برخی متغیرهای دیگر از دلایل طلاق زوجین است، اما در این میان وجود یا عدم وجود فرزند در خانواده موجب تغییر معنادارای در نرخ طلاق بوده است.

دبیر مركز مطالعات جمعیت با اشاره به اینكه بین نرخ طلاق و نرخ فرزندآوری رابطه عكس معناداری وجود دارد؛ یادآور شد: هر زمان كه نرخ فرزندآوری كمتر بوده، نرخ طلاق بیشتر است و هر زمان كه نرخ فرزندآوری بیشتر بوده نرخ طلاق كمتر است.

وی با اشاره به نتایج یك مطالعه انجام شده درخصوص رابطه میان طلاق و فرزندآوری اظهار كرد: 67 درصد طلاق ها در خانواده های بدون فرزند اتفاق می افتد. 22 درصد طلاق ها در خانواده های صاحب یك فرزند، 9 درصد طلاق ها در خانواده های دارای 2 فرزند و 3 درصد طلاق ها در خانواده های دارای سه فرزند و بیشتر اتفاق می افتد؛ در واقع تعداد فرزند و نرخ باروری در خانواده با ریسك طلاق رابطه معكوسی دارد.

قاسمی ادامه داد: به عبارتی فرزند باعث تثبیت و تحكیم نهاد خانواده می شود و ریسك طلاق قانونی و رسمی را كاهش می دهد، اما سوالی كه مطرح می شود این است كه اگر فرزندآوری مانع طلاق رسمی و قانونی می شود، آیا می تواند مانع طلاق عاطفی نیز شود؟ ما در این مطالعه سراغ زوج هایی رفتیم كه به دلایل بسیار قوی و محكمی به دادگاه رفتند و حتی رای طلاق گرفتند؛ در این مطالعه متوجه شدیم بخشی از این زوجین به دلیل اینكه دارای فرزند هستند، با یكدیگر توافق می كنند فعلا رای طلاق را به خاطر فرزندشان كه در سنین خاصی است برای چند سال جاری نكنند و طلاق شان را به تاخیر می اندازند.

این پژوهشگر حوزه جمعیت ادامه داد: بعد از سه سال مجددا این خانواده ها مورد پایش قرار گرفتند و آمار بسیار گویایی به دست آمد به طوریكه نشان داد بعد از سه سال 81 درصد آنها اعلام كردند كه مشكل و معضلی كه به خاطر آن به دادگاه مراجعه كرده بودند به طور كامل حل شده است و دیگر تصمیمی بر طلاق ندارند. همچنین حدود 7 درصد اعلام كردند آن مشكل و معضلشان حل و فصل نشده است، اما خفیف و كمتر شده ولی دیگر به هیچ وجه تصمیمی بر طلاق ندارند و از جدایی منصرف شده اند. 12 درصد نیز اعلام كردند مشكل و معضلشان حل نشده است و تصمیمشان بر طلاق همچنان پابرجاست؛ این دسته سوم از افرادی بودند كه از عدم پایبندی به اخلاق یا آسیبهای اجتماعی مثل اعتیاد رنج می بردند.

وی تصریح كرد: در این مطالعه متوجه شدیم این خانواده ها به این نتیجه رسیده اند كه در این سه سالی كه طلاق خود را به خاطر فرزند به تعویق انداخته اند، «زمان» موجب حل مشكل شان شده است.

قاسمی معتقد است: بسیاری از زوجینی كه تجربه زندگی مشترك چندین ساله را دارند به صراحت و وضوح به این موضوع آگاه هستند كه اغلب تنش های میان زوجین در سال های نخست زندگی مشترك راهكار كوتاه مدت ندارد و راهكار آن تنها زمان و تمرین مهارت های زندگی در طول زمان است.

انتهای پیام