مددكار اجتماعی مدرسه كودكان كار ارفك گفت: كودك زباله گردی كه مدام در حال گشتن در زباله هاست؛ برای پاره كردن كیسه های زباله نیاز به یك ابزار دارد.

دریافت 91 MB

به گزارش خبرنگار مهر، یكی از آسیب های اجتماعی امروز جامعه جهانی، پدیده تلخ كودكان كار است. كار كودكان، مشكلی جهانی است؛ با این وجود به نظر می رسد در كشورهای در حال توسعه این پدیده شوم اجتماعی پر رنگ تر باشد.

به همین خاطر سازمان ملل به منظور آگاهی جامعه جهانی از نتایج مصیبت بار پدیده كار كودك بر نسل های آتی، روز 12 ژوئن، 22 خرداد هر سال را به روز جهانی مبارزه با كار كودكان اختصاص داده است.

پدیده كار كودك در دو دهه گذشته در روندی مطلوب كاهش یافته است؛ با این حال این روند در طول زمان كند شده و حتی در دوره سال های 2016-2020 متوقف شده است. بنا بر گزارش سازمان ملل متحد امروزه، 160 میلیون كودك هنوز درگیر كار كودكان هستند كه برخی از آنها در سن 5 سالگی قرار دارند.

معصومه ایزدی مددكار اجتماعی مدرسه كودكان كار ارفك در گفتگو با خبرنگار مهر، در خصوص مشكلات كودكان كار، گفت: كودكان كار از صبح كه فعالیت خود را شروع می كنند و از وقتی كه از خواب بیدار می شوند مشكلات خود را مشاهده می كنند؛ كوك كار وقتی كه چشم باز می كند؛ به فكر این است كه چه كاری را باید انجام بدهم؛ مشكلاتی را كه دیروز در محیط كارم داشته ام؛ چگونه حل كنم؟ آیا مشكلات دیروز را همچنان خواهم داشت؟ آیا تنش های محیط كارم همچنان وجود دارد؟ صبحانه چه چیزی بخورم؟ آیا در خانه نان برای صبحانه داریم؟

این مددكار اجتماعی افزود: برخلاف دیگر كودكان كه از قبل صبحانه برایشان فراهم می شود؛ كودكان كار ناچار هستند كه خودشان به این مسائل فكر كنند؛ اغلب اوقات كودكان كار صبحانه نمی خورند و همین موضوع موجب می شود كه تأثیر مستقیمی روی یادگیری آنها بگذارد؛ سطح تمركز آنها پایین می آید؛ میزان پرخاشگری آنها افزایش پیدا می كند؛ قند خون آنان كاهش پیدا می كند و در نتیجه عملكرد مغز افت پیدا می كند.

به كودكان كار انگ كم هوشی می زنند

ایزدی اظهار كرد: مجموعه این عوامل موجب می شود كه در بحث پیشرفت تحصیلی هم كودكان كار با آسیب های جدی مواجه شوند و اغلب هم این موضوع با اختلالات یادگیری كودكان اشتباه گرفته می شود؛ كودك كار كه دچار تنش است تفاوت تغذیه مناسبی ندارد؛ طبیعی است كه نمی تواند یادگیری خوبی داشته باشد اما این موضوع باعث می شود انگ اختلال یادگیری و كم هوشی به آنها نسبت داده شود.

وی در خصوص مشكلات و سختی های كار كودكان گفت: كودكان كار تجاربی را در محیط كارشان پیدا می كنند كه كودكانی كه كار نمی كنند شاید در سنین بالای 18 سال آن را تجربه می كنند؛ وقتی كه كودك در محیط كار قرار می گیرد و مجبور است كه برای بقای خود بجنگد؛ شاید خیلی وقت ها مجبور شود از ابزار كارهایی كه برای ما سلاح سرد تلقی می شود؛ فقط برای دفاع از خودش استفاده كند. یا مثال می زنم كودك زباله گردی كه مدام در حال گشتن در زباله ها است؛ برای پاره كردن كیسه های زباله نیاز به یك ابزار دارد و این ابزار در جیبش وجود دارد و ممكن است كه در موقعیت های مختلف مجبور شود از آن استفاده كند؛ استفاده از چاقو ناخواسته است ولی وقتی در دسترس قرار می گیرد خیلی از اوقات ممكن است از آن استفاده شود.

كودك كار با اختلال رشد مواجه است

مددكار اجتماعی مدرسه كودكان كار ارفك با بیان اینكه كودك كار ممكن است دچار اختلال در رشد شود؛ افزود: از دو بعد می توان به این اختلال در رشد اشاره كرد. یكی از بابت رشد فیزیكی و آناتومی بدن كودك كار دچار كمبودهایی است؛ یا اینكه در بعضی رشدها مثل بلوغ جنسی با بلوغ زودرس مواجه می شود؛ زیرا در معرض تجارب زیستی زیادی قرار می گیرند و مسائل مختلفی را در سطح شهر می بینند؛ یا رفتارهایی كه كارفرما با كودك می كند یا كارگرهایی كه با كودك می كنند و یا رفتارهای آنان را چرا فقط مشاهده می كنند ممكن است كه دچار بلوغ زودرس هم بشود.

نزاع؛ بزرگ ترین مشكل در بین پسران كودك كار

این فعال اجتماعی، نزاع را به عنوان بزرگ ترین مشكل در بین پسران كودك كار دانست و افزود: این نزاع هم به چند دلیل مطرح می شود؛ یكی از بزرگترین مشكلاتی كه در برخورد با این پسران كار داریم نزاع هایی است كه بچه ها در ابعاد مختلفی برایشان پیش می آید؛ یكی احساس مثبت بودن، قدرت داشتن در نزاع است كه یكی از بارزترین شكل های بروز قدرت است؛ اینكه یك كودك كار در محیط تجربه می كند و می بینند كسی كه نزاع می كند و در دعواهای خیابانی وارد می شود و فرد دیگری را می زند؛ در نظرش صاحب و قدرتمند منطقه یا محله می شود؛ به همین دلیل برای كودك این نزاع به خشونت مثبت تبدیل می شود؛ یعنی كودك برای اینكه جایگاهی به دست بیاورد به دنبال این است كه خودش در محله دعوایی كند؛ كسی را بزنند تا بقیه از وی حساب ببرند.

ایزدی افزود: ممكن است برخی افراد این سوال را مطرح كنند كه پسرانی كه كودك كار هم نیستند گاهی دعوا می كنند؛ بله این موضوع درست است اما در میان كودكان كار نحوه شروع دعوا متفاوت بوده و درگیری و سن شروع دعوا و درگیری پایین تر است؛ ضمناً مدل بروز رفتار در میان پسران كودك كار متفاوت تر است؛ شاید كودكان عادی وقتی دعوا می كنند بیشتر جدال لفظی و كلامی داشته باشند؛ چند فحش بدهند هند و یا نهایتاً یك یا دو مشت هم به یكدیگر بزنند؛ اما كودكان كار درگیری های خود از تجاربی كه پیش از آن مشاهده كرده بودند؛ ممكن است است استفاده كنند؛ كودكان كار ممكن است با افرادی آشنا شوند كه در نزاع بزرگسالان شركت می كنند.

ترك تحصیل بزرگ ترین مشكل كودكان كار دختر

مددكار اجتماعی مدرسه كودكان كار ارفك با اشاره به اینكه در بین دختران كودك كار، بزرگترین مشكلی كه با آن مواجه هستیم؛ ترك تحصیل در سنین پایین است؛ اظهار كرد: با توجه به اینكه اتباع بسیار زیادی در منطقه 12 تهران كه ما در آن فعال هستیم؛ زندگی می كنند؛ دختران معمولاً تا یك سنی درس می خوانند و بعد به دلیل خواست خانواده زود ازدواج می كنند؛ خانواده ای كه با مشكل اقتصادی مواجه شده است یا می بیند با ازدواج دخترش می تواند موقعیت خوبی به دست آورد؛ تصمیم به ازدواج سریع دخترش می گیرد تا باری از دوش خودش كم كند یا یك مبلغی را به عنوان شیربها دریافت نماید.

الزام قانونی برای منع ترك تحصیل نداریم

وی با بیان اینكه بزرگ ترین مشكلی كه ما در دختران كودك كار داریم، بحث ترك تحصیلشان است؛ گفت: دختر بعد از مدتی كه در كلاس درس حاضر بود؛ ناگهان غیب می شود و دیگر به او دسترسی نداریم؛ نمی توانیم مباحث درسی او را پیگیری كنیم و به خاطر نفوذ سنت ها و فرهنگ غالب این خانواده های اتباع ما هم خیلی نمی توانیم حرفمان را پیش ببریم؛ الزام قانونی هم پشت خواسته ما نیست. شاید اگر حقوق قانونی برای همه جاری شود؛ بتوان این پشتوانه قانونی را برای ما ایجاد كند كه بتوانیم خانواده ها را اجبار به تحصیل فرزندشان كنیم. حداقل تحصیل دختر تا پایه ای كه بتواند گلیم خود را از آب بیرون بكشند ادامه پیدا كند.

ایزدی با اشاره به كمبود مهارت های اجتماعی گفت: یكی دیگر از مشكلاتی كه كودكان كار با آن مواجه هستند؛ كمبود مهارت های اجتماعی در میان آنان است كه موجب بیشتر نزاع ها هم می شود. مثلاً كودكی كه تازه از افغانستان به ایران می آید؛ از آن جایی كه هنوز به فرهنگ ایران آشنایی ندارد؛ لهجه متفاوتی هم دارد و نوع رفتار و همسالان خود را بلد نیست؛ مورد تحقیر یا تمسخر آنان قرار می گیرد. در سطح جامعه هم به همین شكل است و برخی نزاع هایی هم كه اتفاق افتاده است یكی از دلایل آن بابت گویش ها بوده است؛ كودكان هم كه در جامعه مشاهده گر هستند؛ همدیگر را مسخره می كنند كه موجب افزایش خشونت می شود.

این مددكار اجتماعی خاطر نشان كرد: از طرفی بسیاری از كودكان كار بهداشت را رعایت نمی كنند؛ در مجموع رفتارهای اجتماعی چون هنوز به كودكان كار آموخته نشده است و تعداد بسیار زیادی اتباع هم وارد كشور شده اند قاعدتاً شاهد نزاع های بیشتری هم هستیم.