به نقل از مدیكال اكسپرس، افرادی كه ضربه جدی به سرشان وارد می شود، ممكن است دچار آسیب مغزی شوند و منجر به مشكلات شناختی طولانی مدتی مانند مشكلات حافظه، تمركز و حل مساله می شود.

محققان با استفاده از اسكن مغزی برای اندازه گیری دقیق تاثیر هر گونه آسیب توانسته اند این مشكل را در بزرگسالان بررسی كنند. با این حال انجام این كار در كودكان و نوجوانان مشكل تر است زیرا مغز آنان به سرعت در حال رشد و تغییر است.

محققان كالج امپریال لندن و بیمارستان گریت اورموند استریت انگلستان اندازه گیری های دقیقی از مغز كودكانی كه به طور طبیعی در حال رشد هستند، جمع آوری كرده اند و از آن به عنوان راهنمایی برای كمك به تشخیص هرگونه تفاوت با كودكانی كه از آسیب ملایم یا آسیب مغزی شدید رنج می برند، استفاده كرده اند.

آنان كشف كردند آسیب می تواند منجر به كوچكتر شدن حجم مغز برخی از كودكان بیش از حد انتظار شود و دریافتند كه این موضوع می تواند با مشكلات یادگیری و رفتاری مرتبط باشد.

دكتر سلیا دیمارچی، محقق این تحقیق از دپارتمان علوم مغز كالج امپریال لندن و بیمارستان گریت اورموند استریت، گفت: وقتی به سر كودكان یا جوانان ضربه ای جدی وارد می شود، به طور معمول برای بررسی هرگونه آسیب مغزی اسكن می شود. استفاده از نتایج این تحقیق می تواند به ما این امكان را بدهد كه شروع به بررسی اسكن ها برای ناهنجاری ها بر حسب رشد نواحی مختلف مغز كنیم.

دكتر نایل بورك، محقق این تحقیق كه پیش از این در بخش علوم مغز امپریال كالج لندن مشغول به كار بود و اكنون در كینگز كالج لندن مستقر است، در این مورد می گوید: ما می دانیم كه برخی از كودكان و نوجوانانی كه دچار آسیب مغزی تروماتیك می شوند، ممكن است مشكلات یادگیری یا عاطفی را تجربه كنند.

اما در حال حاضر نمی توانیم پیش بینی كنیم چه كسی مشكل خواهد داشت و چه كسی مشكلی نخواهد داشت. این موضوع اغلب به این معناست كه آن دسته از كودكان و نوجوانانی كه دچار مشكلات می شوند، حمایت اولیه و ضروری را دیر دریافت می كنند.

برای كمك به درك بیشتر در مورد این موضوع گروه بزرگی از كودكان و جوانان را مورد بررسی قرار دادیم تا ببینیم با رشد مغز آنان چه اتفاقی برای حجم مغزشان می افتد. این كار به ما امكان تشخیص هر تفاوتی را در كودكانی كه دچار آسیب مغزی شده اند را می دهد.



كاهش حجم مغز پس از آسیب

محققان از اسكن MRI برای اندازه گیری دقیق مغز بیش از 1200 كودك سالم و جوان با میانگین سنی بین هشت تا 22 سال استفاده كردند كه آنان را قادر به درك رشد و تكامل طبیعی نواحی مختلف مغز كرد.

آنان این اسكن ها را با اسكن های مغزی گروهی متشكل از 39 نوجوان 12 تا 16 ساله كه در ماه ها یا سال های گذشته دچار آسیب مغزی متوسط یا شدید شده بودند، مقایسه كردند. جراحات به طور معمول در اثر تصادفات جاده ای، سقوط یا آسیب های ورزشی ایجاد می شود. محققان همچنین مجموعه ای از ارزیابی ها را برای آزمایش هرگونه مشكل شناختی انجام دادند.

آنان دریافتند از بین 39 نوجوان مبتلا به آسیب مغزی 11 نفر حداقل در یك ناحیه از ماده سفید مغزشان و هفت نفر حداقل در یك ناحیه از ماده خاكستری مغزشان حجم كمتری داشتند. ماده سفید از نوعی «سیم كشی» تشكیل شده است كه بخش های مختلف مغز را به هم متصل می كند. ماده خاكستری از اجسام سلولی تشكیل شده كه در آن اطلاعات پردازش می شود و تفكر صورت می گیرد.

آنان همچنین دریافتند آن دسته از نوجوانانی كه حجم مغز به نسبت كمتری داشتند، در مقایسه با گروه كودكان سالم مشكلاتی مانند سرعت پردازش ذهنی كندتر، مشكلات یادگیری، سطوح بالاتر افسردگی، بی علاقگی و عصبانیت را نیز داشتند.

در میان برخی از كودكان بدون حجم مغز كم آنان یا والدینشان مشكلاتی را در عملكرد روزمره گزارش كردند كه چالش های مربوط به رسیدگی به نیازهای كودكان پس از آسیب را برجسته می كند.

پروفسور دیوید شارپ، محقق این تحقیق از دپارتمان علوم مغز امپریال، افزود: اثرات صدمات سر پیچیده و از فردی به فرد دیگر متفاوت است. اگر بتوانیم به نقطه ای برسیم كه تجزیه و تحلیل دقیق اسكن ها به مدیریت بالینی معمول كمك كند، این موضوع می تواند به ما كمك كند، بفهمیم چرا برخی از كودكان و جوانان در معرض خطر مشكلات یادگیری یا رفتاری هستند و حمایت یا توانبخشی بیشتری برای آنان فراهم كنیم.

این مورد به راستی مهم است زیرا مشكلاتی كه جوانان تجربه می كنند، می تواند تاثیرات ماندگاری بر تحصیل و فرصت های بعدی در زندگی بزرگسالی آنان داشته باشد.

نتایج این تحقیق در مجله Brain منتشر شده است.

انتهای پیام