به گزارش ایسنا، دكتر علی اكبری ساری در كنفرانس علمی «خودمراقبتی در بستر فضای مجازی» درباره انواع خودمراقبتی گفت: خودمراقبتی؛ اقدامات آگاهانه، آموخته شده و هدفمندی هستند كه برای پرهیز از عوامل خطر بیماری های واگیر و غیرواگیر، مشاركت در تشخیص زودرس بیماری ها، مشاركت در درمان به موقع بیماری، مشاركت در توانبخشی و .... انجام می شوند.

وی در خصوص این كه آیا تمام فعالیت های خودمراقبتی، نسبت به هزینه ای كه برای آن ها می شود، اثربخش هستند یا خیر؟ توضیح داد: قطعاً تمامی اقدامات خودمراقبتی هزینه اثربخش نیستند و عوامل مختلفی مانند نوع بیماری، نوع برنامه، پیامدهای برنامه و ... می تواند در هزینه اثربخشی آن ها تاثیرگذار باشند. به همین دلیل برخی برنامه ها هزینه اثربخش هستند و برخی خیر.

رییس مؤسسه ملی تحقیقات سلامت در این كنفرانس مطالعات انجام شده در خصوص خودمراقبتی را مورد بررسی قرار داد و گفت: در یك مطالعه مرور نظام مند كه به بررسی 39 مطالعه هزینه اثربخشی برنامه های خودمراقبتی پرداخته است، عنوان شده كه در اكثر مطالعات، خودمراقبتی هزینه اثربخش بود و باعث صرفه جویی در هزینه ها شده است.

وی ادامه داد: البته در این مطالعه مروری عنوان شد كه خیلی از مطالعات بررسی شده، كیفیت بالایی نداشتند. به همین دلیل این مطالعه مروری، در مورد اثربخشی برنامه های خودمراقبتی قطعیت نداشت.

اكبری ساری اظهار كرد: در یك مطالعه دیگر كه به بررسی نقش خودمراقبتی در هزینه های مراقبت های اولیه سلامت پرداخته است، مشخص شد كه خودمراقبتی تاثیر قابل توجهی در كاهش فشار كاری شبكه بهداشت دارد. همچنین می تواند هزینه ها را به صورت قابل توجه كاهش دهد و باعث افزایش اثربخشی شود.

وی ادامه داد: همچنین مشخص شد كه خودمراقبتی می تواند عدالت در سلامت را نیز ارتقا دهد. در این مطالعه مطرح شده است كه در اكثر بیماری ها می توانیم یك برنامه خودمراقبتی پیدا كنیم كه بتواند باعث كاهش هزینه شود.

رییس مؤسسه ملی تحقیقات سلامت به مطالعه دیگری كه به بررسی تاثیر برنامه خودمراقبتی در بیماری های قلبی عروقی، پرداخت و گفت: این برنامه در 100 بیمار دچار نارسایی قلبی انجام شده بود و مشخص شد كه اجرای این برنامه حدود 1.3 میلیون یورو هزینه اضافه ایجاد می كند؛ ولی تعداد سال عمر تعدیل شده با كیفیت (QALY) افراد را نیز افزایش می دهد. این مطالعه نشان دهنده تاثیر فوق العاده اجرای برنامه خودمراقبتی بود.

وی اظهار كرد: در مطالعه دیگری مطرح شده كه برنامه خودمراقبتی در سالمندان، روزهای بستری در منزل، هزینه های بستری و روزهای بستری در بیمارستان را كاهش می دهد.

اكبری ساری در خصوص تاثیر برنامه های خودمراقبتی در صرفه جویی هزینه ها در این مطالعه، گفت: به ازای هر نفر شركت كننده، 3200 دلار هزینه ها كاهش پیدا می كند و در كل نسبت هزینه ها به پیامدها، پنج به یك بوده است.

وی به مطالعه مروری دیگری در خصوص خودمراقبتی در بیماران مبتلا به آسم اشاره كرد و گفت: آموزش خودمراقبتی در این بیماران می تواند باعث كاهش بستری در بیمارستان، كاهش ویزیت بخش اورژانس، كاهش ویزیت های خارج از برنامه پزشكان، كاهش روزهای غیبت افراد از مدرسه و یا محل كار می شود. همچنین به ازای هر یك دلاری كه بیماران جوان كم درآمد صرف برنامه خودمراقبتی بیماری آسم می كنند، سه تا چهار دلار به طور مستقیم در درمان آن ها صرفه جویی می شود.

رییس مؤسسه ملی تحقیقات سلامت در این سخنرانی، نتایج چندین مطالعه دیگر را نیز مورد بررسی قرار داد و در جمع بندی این نتایج گفت: برنامه های خودمراقبتی، مانند هر مراقبت سلامتی ممكن است هزینه اثربخش باشد یا نباشد. بسیاری از برنامه ها هزینه اثربخشی بالایی دارند و برخی دیگر خیر. همچنین مشخص شده است كه برای اكثر بیماری ها حداقل یك برنامه خودمراقبتی وجود دارد كه به نحوی هزینه اثربخش باشد.

وی با توجه به نتایج این مطالعات تاكید كرد: ضروری است كه هزینه اثربخشی هر برنامه، جداگانه و با توجه به شرایط هر كشور بررسی شود. البته باید توجه داشت كه شواهد با كیفیت در این زمینه محدود است و در ایران نیز مطالعات بسیار كمی در این زمینه انجام شده است؛ ولی در نهایت می توان گفت با توجه به این شواهد محدود، در مجموع اكثر برنامه های خودمراقبتی، هزینه اثربخش هستند.

انتهای پیام