محمد تقی پور در جمع خبرنگاران با بیان اینكه آرتروز یكی از علل اصلی ناتوانی در دنیا محسوب می شود و 520 میلیون نفر مبتلا به استئوآرتروز در كل دنیا زندگی می كنند كه 60 درصد آنها مبتلا به آرتروز مفصل زانو هستند گفت: متاسفانه تعداد بیماران مبتلا به آرتروز روزانه در حال افزایش است به طوری كه طی دو دهه اخیر رشد 48 درصدی به ثبت رسیده است.

عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشكی بابل، آرتروز را شایع ترین بیماری مفصلی به خصوص در زانو، ران و دست ها دانست و با بیان اینكه آرتروز می تواند هر مفصلی كه حركت دارد را درگیر كند تاكید كرد: آرتروز می تواند با یك آسیب كوچك یا بزرگ به مفصل شروع شود كه در ابتدا بدن می تواند تغییرات كوچك درون مفصل را ترمیم كند، اما با پیشرفت بیماری، سیستم ترمیم بدن نمی تواند با تخریب مفصلی مقابله كند و بافت مفصلی از بین می رود.

علائم و علل و راه های كاهش بیماری

دكترای تخصصی فیزیوتراپی دانشگاه علوم پزشكی بابل اظهار كرد: تغییرات مفصلی همراه با آرتروز شامل از بین رفتن غضروف مفصل، تغییر شكل استخوان و التهاب است كه با علائم و نشانه هایی از جمله درد، مشكلات عملكردی، ضعف عضلانی، خشكی صبحگاهی مفصل كمتر از 30 دقیقه، كاهش كیفیت زندگی همراه است.

رئیس دانشكده توانبخشی دانشگاه علوم پزشكی بابل با بیان ناشناخته بودن علت اصلی این بیماری گفت: عواملی همچون افزایش وزن و چاقی، سابقه آسیب های قبلی مفصل در هر سنی، استفاده بیش از حد از مفصل و یا بی تحركی مفصل، عوامل ژنتیكی و سابقه خانوادگی، افزایش سن، تغذیه نامناسب و عامل جنسیت می توانند احتمال ابتلا به آرتروز را افزایش دهند.



تقی پور، با ذكر این نكته كه جهت پیشگیری باید عوامل خطر را به حداقل رساند، اظهار كرد: كاهش وزن می تواند خطر پیشرفت آرتروز را كند نموده و نشانه های بیماری را در افراد مبتلا بهبود ببخشد چراكه با افزایش هر كیلوگرم وزن بدن میزان فشار وارده بر مفصل ران 3 كیلوگرم افزایش خواهد یافت.

وی خاطرنشان كرد: بر اساس آمارهای موجود مشخص شده كه كاهش 5 درصدی وزن افراد، شانس ابتلا به آرتروز زانو را بعد از 6 سال به میزان 90 درصد كاهش می دهد و همچنین یك برنامه فعالیت فیزیكی و تمرینی منظم بر اساس استاندارهای تمرینی زیر نظر یك فیزیوتراپیست می تواند خطر ابتلا به آسیب های زانو را تا 50 درصد كاهش دهد.

عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشكی بابل، یكی از نكات مهم در فعالیت های روزمره را استفاده از تمام دامنه حركتی مفاصل دانست و متذكر شد: مردم از فعالیت ها و اتخاذ وضعیت هایی كه فشار زیادی به مفاصل و ساختار های اطراف آن وارد می نمایند برای طولانی مدت خودداری نمایند؛ به یاد داشته باشید كه یك برنامه تمرینی منظم تقویتی و كششی عضلات با الگوهای حركتی طبیعی، می تواند خطر آرتروز و شكستگی ران در اثر سقوط افراد مسن را كاهش داده و می تواند ضرورت جراحی را كم یا به تاخیر بیاندازد.

ورزش همانند مصرف دارو موثر است

دكترای تخصصی فیزیوتراپی دانشگاه علوم پزشكی بابل، تغذیه مناسب با مصرف مواد غذایی دارای ویتامین دی، كلسیم، منیزیم و همچنین نوشیدن آب كافی و پرهیز از غذاهای آماده را در جهت پیشگیری از ابتلا به آرتروز موثر دانست و با اشاره به اینكه فیزیوتراپی چگونه می تواند به آرتروز كمك كند، گفت: ورزش و تمرین بر اساس شواهد علمی پژوهشی موجود، خط اول درمان فیزیوتراپی آرتروز است كه فیزیوتراپیست با تجویز ورزش و وسیله كمكی مناسب به كاهش درد و مدیریت آرتروز كمك می كند و منجر به بهبود حركت مفصل، راه رفتن بهتر و تقویت عضلات می شود.



تقی پور، با تاكید بر اینكه برنامه ورزشی برای هر بیمار منحصر به فرد تجویز می شود، تاثیرگذاری ورزش را همانند دارو توصیف كرد و افزود: با تقویت عضلات حمایت از مفصل اتفاق می افتد و بهبود بالانس، كاهش خطر سقوط، افزایش سطح انرژی، كاهش وزن، بهبود روحیه، افزایش ظرفیت قلبی عروقی و بهبود خواب از دیگر اثرات مثبت تمرین ورزشی است.

دیویدن باعث آسیب به مفاصل می شود؟

رئیس دانشكده توانبخشی دانشگاه علوم پزشكی بابل، تصریح كرد: یكی از فعالیت های ورزشی دویدن است كه بسیاری از مردم تصور می كنند دویدن منجر به آسیب غضروف مفاصل و آسیب به مفاصل ران و زانو شده و مفاصل را مستعد ابتلا به آرتروز می كند كه این موضوع صحت ندارد.

وی اضافه كرد: بر اساس شواهد علمی و پژوهشی موجود، دویدن عموما برای غضروف مفصل، ورزش ایمنی است و حتی برخی مطالعات نشان داده كه خطر آرتروز زانو و ران در افرادی كه بطور منظم برنامه دویدن دارند نسبت به بقیه كمتر است. البته برنامه ورزشی دویدن باید تحت نظارت و راهنمایی متخصصین مربوطه انجام پذیرد.

انتهای پیام