تهران- ایرنا- دانشمندان می گویند نوعی غضروف زانو مبتنی بر ژل طراحی كرده اند كه از غضروف واقعی بادوام تر و قوی تر است.

به گزارش گروه علم و آموزش ایرنا از وبگاه سای تِك دِیلی (SciTechDaily)، برخی از بیماران برای درمان زانودردی خود همه چیز از جمله مُسكن های بدون نسخه، فیزیوتراپی و تزریق استروئید را امتحان كرده اند؛ اما، باز هم درد امان آن ها را می بُرد.

استئوآرتریت (آرتروز زانو) كه 867 میلیون نفر را در سراسر جهان درگیر كرده است و تخمین زده می شود از هر 6 بزرگسال، یك نفر را دچار كند، اغلب علت زانودرد است. احتمالاً به زودی یك جایگزین در اختیار كسانی قرار خواهد گرفت كه نمی خواهند كل مفصل زانویشان را تعویض كنند. این جایگزین آن ها را قادر خواهد ساخت به سرعت و بدون درد روی پاهای خود بایستند.

یك تیم پژوهشی به سرپرستی دانشمندان دانشگاه دوك آمریكا ادعا می كند كه اولین جایگزین غضروف مبتنی بر ژل را ساخته اند كه از غضروف واقعی قوی تر و بادوام تر است.

آزمایش های مكانیكی بیانگر این است كه هیدروژل طراحی شده توسط این پژوهشگران، از پلیمرهای جاذب آب تشكیل شده، سه برابر بادوام تر از غضروف طبیعی است و می توان آن را با نیروی بیشتری فشار داد و كشید.

اسپارتا بیومدیكال، یك شركت خصوصی تجهیزات پزشكی كه به طور تخصصی روی بازسازی زانو كار می كند، در حال آزمایش ایمپلنت های ساخته شده از ماده یادشده روی گوسفندان است. محققان در حال آماده شدن برای شروع آزمایش های بالینی انسانی در سال آینده هستند.

غضروف لایه نازكی را تشكیل می دهد كه انتهای استخوان ها را می پوشاند؛ در نتیجه آن ها روی هم ساییده نمی شوند. دانشمندان در پژوهش های قبلی موفق نشدند هیدروژل ها را به صورت مستقیم به استخوان یا غضروف بچسبانند كه از شكستن یا سر خوردن آن ها جلوگیری كند؛ بنابراین تیم پژوهشی دانشگاه دوك روشی دیگری را اتخاذ كرد.

سایر پژوهشگران كوشیده اند غضروف آسیب دیده را با ایمپلنت های زانو كه از جنس فلز یا پلی اتیلن بودند، جایگزین كنند، اما این مواد سفت تر از غضروف هستند و به همین دلیل ممكن است باعث ناراحتی سایر قسمت های زانو شود.

در آمریكا، آرتروز زانو، در مقایسه با یك قرن پیش، دو برابر شده است. هنگامی كه درمان های محافظه كارانه با شكست مواجه می شوند، جراحی یك گزینه است. طی دهه ها، جراحان تعدادی از روش های كم تهاجمی مانند برداشتن غضروف شل، ایجاد سوراخ هایی برای تحریك رشد جدید یا پیوند غضروف سالم از اهداكننده ایجاد كرده اند؛ اما مسئله اینجا است كه همه این روش ها به ماه ها بازتوانی نیاز دارند و برخی از آن ها به مرور زمان با شكست مواجه می شوند.

تعویض كامل زانو راهی اثبات شده برای تسكین درد است كه معمولاً به عنوان آخرین راه حل در نظر گرفته می شود؛ اما مفاصل مصنوعی برای همیشه دوام نمی آورند و به همین دلیل برای بیماران گزینه مناسبی به نظر نمی رسد؛ مخصوصاً بیماران جوان تر كه علاقه ای ندارند برای قطعه ای زیر تیغ یك جراحی بزرگ بروند كه به تعویض نیاز خواهد داشت.

برچسب ها
- پژوهش
- آرتروز
- دانشگاه دوك
- درمان آرتروز
- ایالات متحده آمریكا
- فناوری
- برگزیدگان علم
- عمل جراحی