التهاب مفاصل كه نام دیگر آن «آرتریت» است، عارضه ای است كه در آن مفاصل دچار تورم، درد و محدودیت حركتی می شوند و این التهاب، تاثیر مخربی بر مفاصل، بافت های پیرامون و سایر بافت های همبند می گذارد. متخصصان با تاكید بر اینكه دو عارضه «آرتریت» و «آرتروز» كه بعضا به جای هم به كار می روند، یكی نیستند و آرتروز درواقع زیرمجموعه و شایع ترین نوع «آرتریت» است، اظهارداشتند: ممكن است در برخی موارد این 2 بیماری باهم اشتباه گرفته شوند و این در حالی است كه آموزش و اطلاع رسانی صحیح در مورد هر یك از آنها امری ضروری است چرا كه به پیشگیری و درمان بهتر و موثرتر عارضه كمك می كند. «آرتریت»، التهاب مفاصل است. این عارضه كه گاهی ناشی از اختلال خودایمنی است اغلب با درد، تورم، سفتی و حرارت در مفاصل آسیب دیده همراه است. عوامل موثر در ایجاد «آرتریت» شامل: آسیب مفصلی، متابولیسم غیرطبیعی، عوامل ژنتیكی، بروز عفونت ها و اختلال در عملكرد سیستم ایمنی بدن است. شایعترین انواع «آرتریت» شامل «اوستئوآرتریت»، «آرتریت روماتوئید» و «نقرس» هستند. درواقع هر نوع التهاب مفصلی شكلی از «آرتریت» محسوب می شود. «آرتریت» می تواند مفاصل، ماهیچه ها، تاندون ها و حتی پوست و اعضای داخلی خاصی را تحت تاثیر قرار دهد. به گزارش سایت تخصصی «ای هاو»، تشخیص «آرتریت» براساس تست های خون و رادیولوژی صورت می گیرد و درمان آن ممكن است شامل استفاده از داروهای ضدالتهابی، ورزش و فیزیوتراپی باشد. در صورت مشورت با پزشك می توانید ضمن به حداقل رساندن درد خود، روال عادی زندگی تان را داشته باشید. اما آرتروز اصطلاح دیگری برای عارضه «اوستئوآرتریت» است و طی آن، غضروف مفاصل به دلیل فشار فیزیكی مداوم تخریب می شود. این بیماری تحلیل برنده در نتیجه آسیب دیدگی، افزایش سن و كشیدگی یا پارگی طولانی مدت غضروف در مفاصل بروز می كند و سبب ایجاد درد و سفتی مفاصل می شود. هر مفصلی ممكن است دچار آرتروز شود؛ اما بروز این عارضه بیشتر در مفاصل زانوها، ستون مهره ها و لگن شایع است. آرتروز عمدتا ناشی از افزایش سن است و اساسا غضروف ها را دچار می سازد. این آسیب غضروفی سبب بروز درد، كاهش توان حركت و كاهش توان ماهیچه ای می شود. اما باید بدانید كه فعالیت و ورزش منظم می تواند غضروف ها را تغذیه كند. بنابراین، عامل به وجودآورنده «آرتریت» همواره یك التهاب است؛ اما آرتروز پیامِد یك مشكل فیزیكی و حاصل آسیب دیدگی یك عضو است.