اضطراب مزمن با علائم بلندمدت همراه است، اما اضطراب حاد حالت اضطرابی است كه بسیاری از افراد قبل از ارائه در محل كار یا سایر موقعیت های منحصر به فرد تجربه می كنند؛ هم اضطراب حاد و هم اضطراب مزمن می تواند شامل سرگیجه باشد.

انجمن روانپزشكی آمریكا، اضطراب را به عنوان یك واكنش طبیعی در تجربه انسانی تعریف می كند كه می تواند گاهی اوقات به عنوان یك واكنش مفید به استرس عمل كند.

در سطح ابتدایی، اضطراب راه بدن ما برای هشدار دادن به خطر است و ما را از محیط اطراف خود آگاه می كند تا بتوانیم از موقعیت های تهدیدآمیز جان سالم به در ببریم. با این حال، فراتر از هدف اضطراب به عنوان یك تاكتیك بقا، اختلالات اضطرابی می توانند ناسازگاری ایجاد كنند و ممكن است شامل تجارب عصبی مزمن، ترس و احساس اضطراب مفرط در زندگی روزمره شوند.

اختلالات اضطرابی شامل ترس بیش از حد، اختلالات هراسی و اختلال اضطراب فراگیر است. تخمین زده می شود كه تقریباً 30 درصد از بزرگسالان به نوعی اختلال اضطرابی مبتلا خواهند شد كه اختلالات اضطرابی را به شایع ترین بیماری روانی تشخیص داده شده تبدیل می كند.

زنان بیشتر از مردان دچار اختلالات اضطرابی می شوند. علائم اضطراب گسترده و از فردی به فرد دیگر متفاوت است، اما اغلب شامل مشكل در خواب، احساس وحشت یا ترس، تپش قلب، حالت تهوع، درگیری فكری و سرگیجه است. جنبه مثبت آن این است كه اختلالات اضطرابی به طور كلی قابل درمان هستند و این درمان ها می توانند بسیار موثر باشند.

سرگیجه یك اصطلاح كلی است كه برای توصیف احساسات ناتوانی در حفظ تعادل استفاده می شود و شامل احساس بی حالی، ضعف، بی ثباتی، غش كردن و احساس چرخش اشیا در اطراف شماست. سرگیجه عوامل زیادی دارد كه یكی از آن ها اضطراب است.

موارد متعددی وجود دارد كه اضطراب می تواند منجر به سرگیجه شود. این تغییرات از تغییرات سریع فشار خون كه باعث ایجاد احساس سبكی در فرد می شود تا شرایط گوش داخلی كه می تواند یك رابطه چرخه ای بین اضطراب و سرگیجه ایجاد كند، متغیر است.

یك فرد ممكن است در مورد یك تجربه سرگیجه قریب الوقوع احساس اضطراب كند. گوش داخلی كه در توانایی بدن برای حفظ تعادل موثر است، می تواند تحت تاثیر هورمون های استرس مانند آدرنالین، هیستامین ها و كورتیزول قرار گیرد و منجر به ناتوانی موقت در تنظیم تعادل و موجب سرگیجه شود.

این چرخه اضطراب در مورد سرگیجه مكرر و تجربه سرگیجه می تواند به شدت استرس زا شود. به همین دلیل، مهم است كه به دنبال درمان مناسب باشید. درمان اضطراب ممكن است شامل مشاوره، دارو درمانی، فیزیوتراپی یا تغییر سبك زندگی باشد.

بسیاری از عادات سبك زندگی وجود دارد كه می توان آن ها را برای كاهش اضطراب و به نوبه خود، كاهش سرگیجه ناشی از اضطراب تركیب كرد.

ذهن آگاهی و مدیتیشن می تواند بدن را آرام كند، رژیم غذایی كامل و مغذی می تواند بدن شما را در بهترین حالت خود نگه دارد و ورزش منظم نیز باعث افزایش اندورفین و كاهش هورمون های استرس شود.