عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشكی شهید بهشتی با اشاره به عارضه افتادگی لگن در زنان، گفت: بسیاری از زنان به دلیل خجالت كشیدن از مطرح كردن این مشكل با پزشك، برای درمان اقدام نمی كنند.

به گزارش خبرگزاری مهر، شهرزاد زاده مدرس، با اشاره به اینكه افتادگی لگن كه در برخی موارد از آن به عنوان افتادگی مثانه یاد می شود، ناشی از شل شدن عضلات نگهدارنده كف لگن است، اظهار كرد: بی اختیاری ادرار به دنبال سرفه یا عطسه، خنده، از جا بلند شدن و احساس عدم رضایت جنسی از نشانه های این عارضه است.

وی با بیان اینكه افتادگی لگن زمانی رخ می دهد كه لگن از جایگاه اصلی خود پایین تر بیاید و به دیواره واژن فشار بیاورد، افزود: مثانه، میزراه (پیشابراه)، راست روده، رحم، واژن و روده كوچك اندام هایی هستند كه ممكن است افتادگی لگن عملكرد آنها را نیز درگیر كند.

استاد دانشگاه علوم پزشكی شهید بهشتی خاطرنشان كرد: افتادگی لگن گاهی محدود به یك اندام می شود و گاهی چندین عضو را درگیر می كند ولی این عارضه عمدتاً در زنان مشاهده می شود و در بانوان بالای 50 سال شایع تر است.

وی افزود: افتادگی لگن با نشانه های دیگری نیز همراه است به طور مثال برخی از زنان به محض احساس ادرار، باید سریعاً خود را به دستشویی برسانند، این مشكل نوع دیگری از بیماری های لگنی است.

فوق تخصص زنان و ناباروری، با تاكید بر اینكه هر نشانه و یا بروز مشكل ادراری صد درصد از نشانه های افتادگی لگن نیست گفت: شل شدگی عضلات كف لگن می تواند منجر به تغییرات آناتومیك شود ولی این موضوع لزوماً به این معنا نیست كه حتماً باید بی اختیاری ادراری همراه باشد.

احساس فشار روی دیواره واژن، احساس مبنی بر افتادن و بیرون زدن چیزی از واژن، آمیزش دردناك (دیسپارونی)، بی اختیاری ادرار، تغییرات در دفع برای مثال یبوست، درد پایین شكم و احساس پر بودن پایین شكم از نشانه های رایج افتادگی لگن است كه این عضو هیئت علمی دانشگاه به آن اشاره كرد و هشدار داد: بیرون زدن بافت از دهانه واژن از نشانه های پیشرفت عارضه افتادگی لگن است كه نیاز به درمان فوری دارد.

زاده مدرس به عوامل زمینه ساز ایجاد مشكل افتادگی لگن اشاره كرد و افزود: مشكلات زمینه ای، ژنتیك وهورمون ها نقش مهمی در ایجاد افتادگی لگن دارد.

فوق تخصص زنان و ناباروری، با بیان اینكه هورمون استروژن اثرات مثبتی بر تقویت بافت لگن دارد، اضافه كرد: با نزدیك شدن به سن یائسگی، برداشت تخمدان ها و یا هر شرایطی كه به كاهش ترشح استروژن منجر می شود، ممكن است نشانه های بی اختیاری ادرار بروز كند، این علامت ها لزوماً با افتادگی رحم یا لگن در ارتباط نیست.

وی گفت: افتادگی رحم یا لگن در زنان می تواند ناشی از چاقی، زمینه های ژنتیكی، حاملگی (نه زایمان یا روش زایمان)، ورزش های سنگین، یبوست مزمن یا تقلای شدید هنگام دفع، سرفه مزمن، استعمال دخانیات، تومور لگن، جراحی لگن، اختلال های عصبی، بالا رفتن سن، یائسگی و سابقه خانوادگی باشد بنابراین هر علتی كه فشار داخل شكم را بالا ببرد می تواند عاملی برای ایجاد آن باشد.

زاده مدرس تاكید كرد: مهم ترین موضوع در ایجاد افتادگی لگن زمینه ژنتیكی فرد و ساختار بدنی اوست.

وی به روش های درمانی افتادگی لگن یا رحم اشاره كرد و گفت: باید زمینه بروز ایجاد این مشكل بررسی شود معمولاً اگر تركیبی از عوامل مختلف باشد بهترین روش جراحی است ولی نكته اینجاست كه در برخی موارد با كمك ورزش های لگنی، فیزیوتراپی، روش های نوین اصلاحی و یا درمان های دارویی می توان وضعیت و قدرت انقباضی مثانه را افزایش داد.

استاد دانشگاه علوم پزشكی شهید بهشتی خاطرنشان كرد: آموزش تقویت عضله های كف لگن و نحوه منقبض كردن آنها این امكان را مهیا می كند كه عضله ها قوی تر شوند تا فرد بتواند بر اندام های لگن در طول فعالیت های روزمره كنترل داشته باشد.