به گزارش ایسنا و به نقل از دیلی میل، یك دستگاه ذهن خوانی می تواند فعالیت مغز را رمزگشایی كند زیرا شخص در سكوت تلاش می كند تا واژه ها را به صورت آوایی بنویسد تا جملات كامل بسازد.

متخصصان می گویند كه دستگاه آنها این پتانسیل را دارد كه قابلیت برقراری ارتباط را به افرادی بازگرداند كه به خاطر ابتلا به فلج كامل نمی توانند حرف بزنند یا تایپ كنند.

پژوهش های پیشین نشان داده بودند كه یك سیستم مشابه قادر به رمزگشایی حداكثر 50 كلمه است اما این دستگاه به واژگان خاصی محدود می شد و شركت كننده باید تلاش می كرد تا كلمات را با صدای بلند بیان كند كه با توجه به فلج بودن شركت كنندگان، به تلاش قابل توجهی نیاز داشت.

"ادوارد چانگ"(Edward Chang) و همكارانش در "دانشگاه كالیفرنیا"(UC)، یك دستگاه جدید طراحی كرده اند كه می تواند فعالیت مغز را به حروف تكی تبدیل كند تا جملات كامل در لحظه بیان شوند. سپس، آنها كاربرد دستگاه را در شخصی نشان دادند كه به دلیل فلج شدید صوتی و اندام، ارتباطات محدودی داشت.

پژوهشگران با طراحی سیستم خود برای رمزگشایی فعالیت مغز مرتبط با الفبای آوایی، روش پیشین را به واژگان بزرگ تر گسترش دادند. این دستگاه در آزمایش ها توانست به رمزگشایی فعالیت مغز داوطلبان بپردازد زیرا آنها سعی داشتند هر حرف را به صورت آوایی بیان كنند تا جملاتی را از منبع شامل 1152 واژه، با سرعت 29.4 كاراكتر در دقیقه و میانگین خطای 6.13 درصد تولید كنند.



پژوهشگران در آزمایش های بعدی دریافتند كه این روش به منبع واژگان بزرگتری حاوی بیش از 9000 كلمه تعمیم می یابد كه میانگین خطای آن 8.23 درصد است. آنها گفتند كه نتایج این آزمایش، پتانسیل دستگاه را برای تولید جملات از طریق یك روش مبتنی بر هجی كردن با استفاده از كلمات رمزی آوایی نشان می دهد.

جملاتی كه با موفقیت رمزگشایی شدند، عبارتند از "صبح بخیر"، "شوخی می كنی"، "منظورت چیست"، "فكر می كنم خیلی خوب است" و "بررسی خواهم كرد".

چند خطای جزئی در برخی از جملات وجود داشت؛ از جمله این كه "خوشحالم كه می بینمت" پس از رمزگشایی به "من تو را ترك می كنم" تبدیل شد.



به رغم موفقیت این دستگاه، پژوهشگران هشدار دادند كه برای نشان دادن موفقیت این روش در تعداد بیشتری از شركت كنندگان، به بررسی بیشتری نیاز است.

دستگاه هایی از این دست، به جبران عملكرد از دست رفته ناشی از آسیب به سیستم عصبی كمك می كنند یا آن را بازیابی می كنند. این دستگاه ها معمولا یا به تراشه ای كه در مغز كاربر كاشته می شود یا به الكترودهایی كه روی پوست سر گذاشته می شوند، تكیه می كنند تا سیگنال های مغز توسط دستگاه خوانده شوند. یك نمونه از این پیشرفت ها، كاشت حلزون است كه در آن، یك دستگاه شنوایی كوچك هنگام جراحی زیر پوست پشت گوش قرار می گیرد.

پژوهشگران در مقاله این پژوهش نوشتند: این نتایج، قابلیت بالینی یك پروتز عصبی گفتاری كنترل شده را برای تولید جملات از طریق روشی مبتنی بر هجی كردن نشان می دهند كه مكمل دستگاه های پیشین رمزگشایی مستقیم تمام كلمه ای است.

این پژوهش، در مجله "Nature Communications" به چاپ رسید.

انتهای پیام