به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، محققان دانشگاه ایندیانا یك نانوتراشه سیلیكونی كم تهاجمی برای برنامه ریزی مجدد عملكرد بافت ها ساخته اند. نانوترانسفكشن بافت می تواند عملكرد بافت را با اعمال یك جرقه الكتریكی بی ضرر برای تحویل ژن های خاص در كسری از ثانیه برنامه ریزی مجدد كند.

به تازگی فناوری توسط محققان دانشكده پزشكی دانشگاه ایندیانا توسعه یافته است كه می تواند بافت پوست را به رگ های خونی و سلول های عصبی تبدیل كند. این فناوری می تواند به عنوان درمانی برای از دست دادن عضلات به كار گرفته شود.

نتایج این پروژه درقالب مقاله ای در Nature Partner Journals Regenerative Medicine منتشر شده است. این گروه ژن درمانی مبتنی بر نانوترانسفكشن بافت را به عنوان یك روش درمانی به كار گرفت تا ژنی كه به عنوان محرك اصلی ترمیم و بازسازی عضلات شناخته می شود، را آزمایش كند.

آن ها دریافتند كه عملكرد عضلانی، زمانی كه نانوترانسفكشن بافت به مدت هفت روز پس از، از دست دادن عضله در موش ها استفاده شد، بهبود یافت. این اولین مطالعه ای است كه ثابت می كند كه فناوری نانوترانسفكشن بافت برای تولید بافت عضلانی قابل استفاده بوده و مزایای آن را در رسیدگی به از دست دادن حجمی عضلات نشان می دهد.

از دست دادن حجمی عضله، منجر به كاهش قدرت و تحرك عضلانی می شود. عضله آسیب دیده كه قادر به بازسازی مقدار بافت از دست رفته نیست، عملكرد قابل توجهی را از دست می دهد و در نتیجه كیفیت زندگی را به خطر می اندازد. كاهش 20 درصدی توده می تواند تا 90 درصد از دست دادن عملكرد عضلانی منجر شود.

درمان های بالینی فعلی برای از دست دادن حجمی عضله، فیزیوتراپی یا انتقال بافت اتولوگ، با استفاده از بافت خود فرد، است، كه نتایج آن امیدواركننده بوده، اما نیاز به بهبود رژیم های درمانی دارد.

چاندان سن، مدیر مركز پزشكی و مهندسی بازساختی ایندیانا، گفت: «ما به دنبال استفاده از نانوترانسفكشن بافت به عنوان یك فناوری پلت فرم همه كاره برای تحویل ژن، ویرایش ژن و برنامه ریزی مجدد بافت در محیط درون تنی هستیم.»

مركز مهندسی و پزشكی بازساختی ایندیانا، هاب فناوری نانوترانسفكشن بافت برای برنامه ریزی مجدد بافت، تحویل ژن و ویرایش ژن است. تاكنون نانوترانسفكشن بافتی در رگ های خونی و بافت عصبی نیز حاصل شده است. علاوه بر این، نتایج كار اخیر نشان داده است كه نانوترانسفكشن بافت موضعی می تواند به ویرایش ژن خاص سلولی بافت زخم پوست برای بهبود بسته شدن زخم دست یابد.