بر اساس گزارش محققان، حدود 2 تا 3 کودک از هر 1000 کودک با کم شنوایی دائمی به دنیا می آیند، بنابراین اکثر سیستم های بهداشتی نوزادان را ظرف یک یا دو روز پس از تولد آزمایش می کنند. به گزارش مهر، «جیل مک کللند»، سرپرست تیم تحقیق گفت: «از دست دادن شنوایی می تواند ژنتیکی باشد، اما یک خانواده ممکن است تا زمانی که کودک مبتلا به دنیا بیاید، متوجه این موضوع نباشد.»از دست دادن شنوایی در یک نوزاد نیز می تواند ناشی از یک بیماری غیر ژنتیکی در مادر باشد. عفونت در هفته 20 تا 25 بارداری می تواند بر کانال گوش در حال رشد جنین تأثیر بگذارد.اگرچه سرخجه زمانی در این امر نقش داشت، امروزه سیتومگالوویروس (CMV) نیز یک مشکل است. در حالی که ممکن است مادر هیچ علامتی نداشته باشد، CMV می تواند شنوایی کودک را از بین ببرد.در برخی از نوزادان، علت بروز ناشنوایی، مایع آمنیوتیک در کانال گوش است. برای بازیابی شنوایی می توان آن را حذف کرد.یک اختلال ژنتیکی نادر به نام سندرم آشر نیز می تواند در طی چندین سال باعث از دست دادن شنوایی و بینایی شود.از دست دادن شنوایی همچنین می تواند ناشی از عوامل محیطی مانند صداهای بلند باشد.مک کللند گفت: «من شخصاً کودکانی را دیده ام که علت ناشنوایی شان، بازی های ویدئویی و هدفون بوده است.»مؤسسه ملی بهداشت ایالات متحده دو آزمایش را برای نوزادان توصیه می کند. در آزمایش های انتشار گوش، یک گوشی در مجرای گوش نوزاد قرار می گیرد. صداها را پخش می کند و پاسخ های اکو را آزمایش می کند.در تست پاسخ شنوایی ساقه مغز، الکترودها روی سر نوزاد و گوشی در گوش قرار می گیرد. یک دستگاه، پاسخ ساقه مغز را اندازه گیری می کند.

انتهای پیام