تهران- ایرنا- روزنامه ایران در گزارشی نوشت: لب، دست و چشم همگی ختم می شود به گفتار برای احساسات غیر قابل بیان یك ناشنوا یا كم شنوا. اما كرونا لب ها را پوشانده و خیلی از دست ها هم آشنا به زبان نیستند و چشم هم بدون رقص لب و دست نمی تواند آهنگی به قلب فرد ناشنوا برساند.

روزنامه ایران 14 اسفند در گزارشی به مشكلات افراد كم شنوا و ناشنوا در دوران كرونا پرداخت و نوشت: زندگی كرونایی و ماسك زدنش بسیاری از ناشنوایانی را كه از طریق لب خوانی با دیگران ارتباط برقرار می كردند، دچار مشكل كرده است. به بهانه آگاهی از مشكلات این دسته از افراد جامعه، عضو گروه های ناشنوایان شدم تا بتوانم تجربیات شان را در زمان استفاده از ماسك منعكس كنم.

پس از طرح مسأله برای چندین نفر از این دوستان به دلیل محدودیت دایره واژگان و عدم توانایی در جمله بندی صحیح متأسفانه از درك گفتارشان عاجز مانده بودم تا عماد شكوهی ناشنوای مطلق به من فهماند كه با برادرش صحبت كنم. عماد 19 ساله، ناشنوا است. بتازگی در دانشگاه قبول شده و در برقراری ارتباط مشكل دارد حتی با اینكه عمل كاشت حلزون هم انجام داده است.

علی شكوهی برادر عماد حرف های زیادی در مورد مشكلات او از زمان شیوع كرونا گفت و خاطره ای تلخ در مورد سوء تفاهم كه به خاطر ماسك زدن برای عماد به وجود آمده بود برایمان بازگو كرد: ناشنوایی برادرم شدید است و از لحاظ ظاهری هم از ناحیه فك و دهان یك مقداری مشكل دارد. چند وقت پیش وقتی از خانه دوستش برگشت، دیدم خیلی ناراحت است وقتی مسأله را جویا شدم، پاسخی به من نداد ولی وقتی مادرم از او پرسید. غذا خوردی؟

با اشاره پاسخ داد «زهر بخورم بمیرم.» مطمئن شدم اتفاقی افتاده. به زور از او حرف كشیدم و فهمیدم در راه بازگشت به خانه گرسنه می شود و قبل از سوار شدن به اتوبوس به مغازه ای می رود. اینها را می گویم تا بدانید كه تمام مغازه های محل ما عماد را می شناسند و می دانند چگونه باید با او برخورد كنند. خلاصه به یك مغازه می رود تا یك آبمیوه و كیك بخرد. از آنجا كه این بچه ها تمام سعی شان این است كه كمترین ارتباط كلامی را با دیگران داشته باشند. آبمیوه ای و كیكی برمی دارد و پولش را روی پیشخوان می گذارد.

هنوز چند قدم از مغازه خارج نشده مغازه دار از پشت یقه اش را می گیرد و محكم تكانش می دهد. در این میان عماد تلاش می كند ماسك مغازه دار را پایین بدهد تا بفهمد چه می گوید كه مغازه دار هلش می دهد و وقتی عماد زمین می خورد و ماسكش را برمی دارد تازه مغازه دار متوجه معلولیتش می شود و او را ول می كند. عماد هم آبمیوه و كیك را پرت می كند و می آید. وقتی اینها را برایم تعریف كرد. به او گفتم بریم به آن مغازه تا ببینم چرا با تو این گونه رفتار كرده.

وقتی از مغازه دار جویا شدم كه دلیل این رفتار چه بوده گفت «من نفهمیدم برادرت «عقب افتاده» است!» خیلی ناراحت شدم چون عماد اصلاً مشكل ذهنی ندارد اما خونسردی به خرج دادم تا مطمئن شوم ایراد از سمت ما نباشد كه اگر كار به دعوا زد و خورد كشید در كلانتری مقصر نباشیم. خانم! من اینقدر سر موضوعات این چنینی دعوا كردم كه كلانتری محل مان من را می بیند می گوید برو آقا نیاز به توضیح نیست.

خلاصه داستان از این قرار بوده كه قیمت كیك گران شده بوده و عماد فقط به قیمت روی بسته اكتفا و پول را حساب كرده و از آنجا كه مغازه دار ماسك داشته حتی با اینكه چندین بار قیمت واقعی را به عماد گفته اما متأسفانه برادرم متوجه صدا و حركت لب های فروشنده نشده و با خونسردی از مغازه خارج می شود. بی توجهی عماد، مغازه دار را عصبانی و فكر می كند كه برادرم از عمد خودش را به نشنیدن زده و قصد داشته 300 تومان بقیه پولش را بپیچاند! بگذریم از اینكه بعد از شرح ماجرا مغازه دار معذرت خواهی كرد و گفت واقعاً نفهمیده بود كه عماد ناشنوا است و صدایش را نمی شنود. این مسأله گذشت اما به نظر شما آن حس ترس كه كسی از پشت به شما حمله كند یا اینكه درد نفهمیده شدن از دل برادر من پاك می شود؟

واقعاً اگر افراد در این كرونایی یكم صبورتر باشند، دل ها برای 300 تا تك تومانی بیخود نمی شكند. من از مسئولان در خواست دارم در این مورد بیشتر اطلاع رسانی كنند. لب خوانی برای افرادی مثل عماد امری حیاتی است. برادر من اصلاً مشكل ذهنی ندارد اتفاقاً اینقدر باهوش است كه وقتی به مغازه ای می رود قیمت ها را چك می كند، پولش را به همان میزان آماده می كند تا نخواهد درگیر چقدر شد، چقدر نشد؛ گفتن رمز كارت و از این قبیل مشكلات شود.

خجالت می كشم از دیگران بخواهم ماسك شان را پایین دهند
افسانه شعبانی هم ناشنوا است. صحبت با افسانه كار آسانی نبود و به قول خودش «چی گفتی، فهمیدم! من نفهمیدی.» در ادامه به انعكاس منظور افسانه در پاسخ به این سؤال كه چه مشكلاتی در استفاده از ماسك و لب خوانی دارد پرداخته ایم. افسانه ناشنوای مطلق است اما بعد از كاشت حلزون و گفتار درمانی بهتر از قبل می تواند با دیگران ارتباط برقرار كند.

او از زمان شیوع كرونا دچار مشكل شده چرا كه نمی تواند لب خوانی كند. به گفته خودش خجالت می كشد از دیگرانی كه نمی دانند او ناشنواست بخواهد ماسك شان را پایین دهند. او می گوید: مردم نمی دانند باید ماسك را پایین دهند. این زشت است كه بخواهم كسی به خاطرم ریسك كند. مردم حق دارند نگران حال خود و اطرافیان باشند. به تازگی تصویر ماسكی با نشان ناشنوایی در فضای مجازی منتشر شده كه این ماسك نشان می دهد شخصی كه از آن استفاده می كند، ناشنواست. افسانه هم مانند بسیاری از ناشنوایانی كه به دنبال خرید این ماسك هستند در فضای مجازی و انجمن های ناشنوایان جست وجو كرده بود. او می گوید من این تصویر را دیدم و خواستم بخرم اما چیزی پیدا نكردم. تصمیم گرفتم با خودكار كنار ماسكم بنویسم ناشنوا، اما بعدش هم رویم نشد با ماسك بیرون بروم هم اینكه همیشه خدا را شكر می كردم كه دخترم و می توانم سمعكم را زیر مقنعه و روسری پنهان كنم.

لزوم اطلاع رسانی در زمینه تعامل با افراد ناشنوا در دوران كرونا

مهندس حامد عابدین زاده رئیس هیأت مدیره انجمن ناشنوایان ایران در مورد مشكلات ناشنوایان و برقراری ارتباط با دیگر افراد می گوید: اغلب افراد فكر می كنند تنها راه برقراری ارتباط با ناشنوایان زبان اشاره است. در حالی كه لب خوانی و ارتباط نوشتاری از اصول مهم برای تعامل صحیح و كامل با ناشنوایان است.

به دلیل استفاده از ماسك در این روزها تعاملات اجتماعی برای افراد ناشنوا بیش از پیش دچار مشكل شده. زیرا افراد شنوا برای رعایت پروتكل های بهداشتی حاضر به پایین كشیدن ماسك از روی صورت خود نیستند. این مسأله حتی برای افراد نیمه شنوا و افرادی كه كاشت حلزون انجام داده اند و كسانی كه از سمعك استفاده می كنند نیز دشوار است. این مشكلات با یك اطلاع رسانی جامع قابل حل است. افراد برای حل مشكل ارتباط با ناشنوایان می توانند فاصله اجتماعی كه 1.5 الی 2 متر است را رعایت كرده و ماسك خود را پایین كشیده و با لب خوانی و شمرده و آرام و بدون صدا صحبت كنند. اگر فرد ناشنوا لب خوانی آنها را متوجه نشد، می توانند از نوشتن برای برقراری ارتباط استفاده كنند.
عابدین زاده كه خود ناشنوای مطلق است، در مورد عكسی كه به تازگی در فضای مجازی تحت عنوان «ماسك ناشنوایان» منتشر شده می گوید: عكسی كه در فضای مجازی پخش شده و نشان ناشنوا در گوشه ماسك درج شده بیشتر جنبه تبلیغاتی دارد و كاربردی برای افراد ناشنوا ندارد. ممكن است استثناً برای بعضی نیمه شنوایان كاربردی داشته باشد اما در مجموع برای جامعه ناشنوا كاربردی نیست چون ناشنوا قادر به شنیدن نیست.

این نشان به افراد ناشنوا كمك می كند تا به سایر افراد، معلولیت شان را معرفی كنند و افراد بدانند این فردی كه در مقابل آنهاست ناشنواست و برای برقراری ارتباط با او ماسك خود را پایین كشیده و با لب خوانی و ارتباط نوشتاری با او صحبت كنند. به نظر من ضرورتی ندارد ناشنوایی كه در مترو تردد می كند به اطرافیانش بفهماند ناشنوا است. جامعه به اندازه كافی با دیدن سمعك؛ ترحم نابجا یا خیره شدن بی اندازه را به ناشنوایان تحمیل كرده است. برچسب زدن و جداسازی كار اشتباهی است. مسأله اصلی آگاه سازی جامعه پس از برخورد با این افراد است كه شیوه برخورد هم توضیح داده شد.

وی در پایان می گوید: زبان اول ناشنوایان و كم شنوایان زبان اشاره است. در توانبخشی افراد ناشنوا این یك اولویت است. متأسفانه پزشكان و متولیان سازمان آموزش و پرورش استثنایی و سازمان بهزیستی زبان اشاره را در نظر نمی گیرند و معتقدند اگر كاشت حلزون انجام شود و سپس با گفتار درمانی و توانبخشی فرد شنوا می شود و دیگر به زبان اشاره نیازی نیست. كه بر اساس تجربه ای كه دارم، معتقدم این راه حل مناسبی نیست و باید اولویت ها در نظر گرفته شوند. در پی انتشار عكسی در فضای مجازی بسیاری از ناشنوایان به دنبال خرید این ماسك هستند و ما هم در پی گفت وگو با متولیان تولید این ماسك متوجه شدیم این خبر تولید این ماسك در ایران خبری كذب است.

تولد روزانه 10 كودك ناشنوا در كشور
رئیس مركز مدیریت بیماری های غیرواگیر وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكی از تولد روزانه 10 نوزاد ناشنوا در كشور خبر داد و در عین حال تأكید كرد كه در بزرگسالان بیش از 50 درصد و در كودكان بیش از 60 درصد موارد ناشنوایی قابل پیشگیری و كنترل است. به گزارش وبدا، افشین استوار در نشست خبری روز جهانی شنوایی، افزود: بروز ناشنوایی و كم شنوایی در نوزادان حدود 2.7 در هر هزار تولد است، یعنی سالانه نزدیك به 3500 نوزاد كم شنوا یا ناشنوا داریم كه این به معنی 300 نوزاد در ماه و 10 نوزاد در روز است.

وی گفت: در همه گروه های سنی در كشور شیوع ناشنوایی و كم شنوایی در كشور 5.3 درصد است كه یعنی 5.3 درصد افراد در جامعه از ناشنوایی و كم شنوایی رنج می برند؛ اینكه چرا در سال های اخیر كم شنوایی و ناشنوایی را با این رشد فزاینده داریم، این است كه عوامل خطر كم شنوایی و ناشنوایی روزبه روز در حال افزایش است و یكی از مهم ترین عوامل آن افزایش سالمندی است.

منبع: روزنامه ایران
برچسب ها
- ویروس كرونا
- فاصله گذاری اجتماعی
- ناشنوایان
- وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشكی
- محدودیت های كرونا